تصور کنید یک ماهی هستید؛ در آب حرکت می‌کنید، از شکارچیان فرار می‌کنید، به دنبال غذا می‌گردید و سعی دارید پناهگاهی پیدا کنید. حالا تصور کنید تنها چیزی که در اطرافتان هست، یک دیوار بتنی صاف است که هیچ پناهگاهی در آن وجود ندارد. این همان شرایطی است که بسیاری از ماهی‌ها در کانال‌ها و مسیرهای آبی ساخته دست بشر با آن روبه‌رو هستند.
دریا هرگز ساکت نیست. ماهی‌ها صدا دارند و این صداها از ناله‌هایی که در میان جنگل‌های حرا می‌پیچد تا انفجارهای عمیق‌دریایی متغیر است. این گفت‌وگوها برای جفت‌یابی، مسیریابی و بقا حیاتی‌اند.
برای بیش از ۵۰ سال، باور رایج میان دانشمندان این بود که ماهی‌ها با شنا در الگوهای الماسی شکل، انرژی خود را ذخیره می‌کنند. این فرضیه که بر پایه مدل‌های ارائه‌شده توسط «ویس» و «لایت‌هیل» در دهه ۱۹۷۰ بنا شده بود، مسیر دهه‌ها تحقیق علمی و طراحی ربات‌های زیردریایی را شکل داده است.
ماهی کاد زمانی فرمانروای دریای بالتیک بود؛ عظیم، فراوان و بخش حیاتی اقتصاد شیلات این منطقه. این ماهیان اغلب بیش از یک متر طول و تا ۴۰ کیلوگرم وزن داشتند.
دانشمندان راز لب‌های ضخیم سیکلیدهای آفریقایی را در ساختارهای پروتئینی، ژن‌های مسیر Wnt و تکامل موازی کشف کرده‌اند. این مقاله به بررسی علمی، زیستی و ژنتیکی این پدیده می‌پردازد.
پیک‌های شمالی آلاسکا که پیشتر تصور می‌شد تنها در آب‌های شیرین زندگی می‌کنند، اکنون در حال عبور از آب‌های شور برای تسخیر مناطق جدید در بخش مرکزی جنوبی آلاسکا هستند.
مطالعه‌ای که اخیراً توسط محققان دانشگاه کرنل انجام شده است، نشان می‌دهد که گونه‌های کوچک‌تر ماهی، مزایای قابل‌توجهی برای سلامت عمومی و حفاظت از محیط زیست دارند.
در گستره بی‌پایان و بدون ویژگی اقیانوس باز، ماهی‌های ساردین برای زنده ماندن در برابر شکارچیانی مانند مارلین‌های راه‌راه به رفتار جمعی خود متکی هستند.
آیا تا به حال به ماهی‌هایی که با عزمی راسخ در رودخانه‌ها می‌پرند، فکر کرده‌اید؟ این موجودات پرتلاش، از جمله سالمون و گونه‌های مشابه، یک ویژگی مشترک دارند. همه آن‌ها با تصمیم مهمی در زندگی خود روبرو هستند: ماندن در رودخانه یا مهاجرت به دریا و سپس بازگشت برای تولیدمثل.
یک ضرب‌المثل رایج وجود دارد که می‌گوید: در تعداد قدرت است. معمولاً این جمله را با ایده‌ی اتحاد و قدرت گروه مرتبط می‌کنیم. با این حال، دانشمندان در حال کشف این هستند که در قلمرو آبزیان، این قاعده لزوماً صدق نمی‌کند. به نظر می‌رسد که ماهی‌هایی که به صورت دسته‌جمعی حرکت می‌کنند، از امنیت جمعی بهره‌مند نیستند.