در گفتوگوهای اقلیمی، معمولاً دیاکسید کربن محور اصلی بحث است، اما تنها مقصر افزایش دمای زمین نیست. گروهی از ترکیبات گرماگیر که به «آلایندههای فوقالعاده» شناخته میشوند، تأثیری بسیار فراتر از وزن خود بر جو زمین و سلامت ریههای ما دارند.
تغییرات اقلیمی
طرح جهانی «Microbiota Vault» با سرعت در حال گسترش است. این ابتکار که در روز جهانی میکروبیوم معرفی شد، هدفش محافظت از تنوع میکروبی پیش از آن است که برای همیشه از بین برود. این پروژه غیرانتفاعی که الهام گرفته از «انبار بذر سوالبارد» است، میخواهد میکروبهای حیاتی انسانها، حیوانات و محیطزیست را حفظ کند.
برای سالها تصور میشد فکهای پلنگی رژیم غذایی متنوعی دارند، اما پژوهشهای جدید نشان میدهد بسیاری از این فکها در واقع تغذیهگرانی سختگیر و گزینشی هستند که این رفتار، پیامدهای وسیعی در اکوسیستمها دارد.
ورشو، پایتخت لهستان، کمبودی از نظر پارکها و بلوارهای درختکاریشده ندارد. اما سه دانشگاه لهستانی این سؤال را مطرح کردند که آیا باغهای کوچک و مردمی میتوانند به شکلی حیاتی، تابآوری اقلیمی این شهر را تقویت کنند؟
اقیانوسهای جهان همواره بهعنوان یک سپر نجات سیاره عمل کردهاند. این پهنههای آبی، گرمای اضافی را جذب میکنند و حدود یکچهارم از کل دیاکسید کربن تولید شده توسط انسان را به خود اختصاص میدهند.
در سراسر اقیانوس اطلس شمالی، فلاتهای گدازهای، جزایر آتشفشانی و ستونهای بازالتی به چشم میخورند، اما این ساختارها صدها یا حتی هزاران کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند. چه چیزی آنها را به هم متصل میکند؟
تغییرات اقلیمی پدیدهای نیست که فقط در دوران مدرن آغاز شده باشد. بررسیهای انجام شده در تاریخ باستان آفریقا نشان میدهد که جوامع باستانی مدتها پیش با بیثباتیهای اقلیمی روبرو بودند و برای تطبیق با این شرایط، از راهبردهای متنوعی بهره میبردند.
کمتر از دو ماه پیش، ماهواره بیوماس (Biomass) متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) با یک هدف ساده اما بسیار چالشبرانگیز به فضا پرتاب شد: نقشهبرداری از تنهها، شاخهها و ساقههای تمام جنگلهای کره زمین.
تابستان گذشته، زمانی که برایان منونوس روی یخچال هایگ در بریتیش کلمبیا قدم گذاشت، ضخامت یخ زیر پایش کمتر از همیشه بود.
«برف دریایی» (Marine Snow) به ذرات کوچکی از بقایای در حال شناور در اقیانوس گفته میشود که هر روزه بهصورت پیوسته از سطح روشن اقیانوس به اعماق تاریک آن سقوط میکنند.