تغییرات اقلیمی

در پهنه یخ‌زده قطب شمال، نیرویی خاموش هزاران سال است که حیات را شکل داده است. گوزن‌های شمالی از دوران یخبندان تاکنون در توندرا چرا کرده‌اند و طوفان‌های برفی، مهاجرت‌های هزاران کیلومتری و تغییرات شدید آب‌وهوایی را تاب آورده‌اند.

تابستان‌های فونیکس دیگر فقط طاقت‌فرسا نیستند؛ بلکه ممکن است روند پیری بدن شما را نیز تسریع کنند. فقط در سال ۲۰۲۳، این شهر بیش از ۱۴۰ روز دمایی بالاتر از ۱۰۰ درجه فارنهایت را تجربه کرد.

در مناطقی مانند فلوریدا کیز، هاوایی و دیواره بزرگ مرجانی استرالیا، صخره‌های مرجانی دچار نشانه‌هایی نگران‌کننده از استرس شده‌اند. ساختارهای زنده و درخشان کف دریا که زمانی با رنگ‌های زنده‌ خودنمایی می‌کردند، اکنون اغلب به شکل سایه‌هایی رنگ‌پریده و بی‌جان دیده می‌شوند.

بیش از یک دهه است که بیماری تحلیل‌برنده ستاره‌های دریایی (Sea Star Wasting Disease – SSWD) سواحل اقیانوس آرام آمریکای شمالی را درگیر کرده است.

تأثیرات بحران اقلیمی اکنون به سردترین مناطق جهان نیز رسیده است. اسکاندیناوی، که معمولاً با تابستان‌های کوتاه خود شناخته می‌شود، این بار با یک موج گرمای بی‌سابقه و رکوردشکن روبه‌رو شده است.

تغییرات اقلیمی زندگی را در تمام سطوح، از کلاهک‌های یخی تا بال‌های حشرات، دگرگون می‌کند. اما فراتر از تغییرات شناخته‌شده در دما و الگوهای آب‌وهوایی، یک تغییر کمتر آشکار نیز در حال رخ دادن است.

در بحث‌های مربوط به تغییرات اقلیمی، اغلب تصاویر دراماتیکی مانند جدا شدن کوه‌های یخی از صفحات یخ یا سفید شدن یک‌شبه صخره‌های مرجانی به ذهن می‌رسند. این صحنه‌های چشمگیر توجه ما را جلب می‌کنند.

ماجرا فقط درباره گازهای گلخانه‌ای نیست. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که یکی از عوامل اصلی موج‌های گرما در مناطق شهری، کاهش تدریجی ذرات معلق موجود در هوا است. همان آلودگی‌ای که سال‌ها برای پاکسازی آن تلاش کرده‌ایم، حالا نقش پنهانی در کنترل دما ایفا می‌کند.

نتایج یک مطالعه جهانی جدید نشان می‌دهد که جنگل‌ها، چمنزارها و دیگر مناطق طبیعی بسیار کمتر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد، نیتروژن جدید دریافت می‌کنند. این کمبود نیتروژن می‌تواند توانایی طبیعت برای مقابله با تغییرات اقلیمی را تضعیف کند.

طبق یک مطالعه جدید که با استفاده از پیشرفته‌ترین مدل‌های سیستم‌های زمینی انجام شده، تا سال ۲۱۰۰ نزدیک به یک میلیارد نفر ممکن است با کاهش چشمگیر دسترسی به آب رودخانه‌ای مواجه شوند. این تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه نورث‌ایسترن، به‌ویژه از مؤسسه هوش مصنوعی تجربی و دپارتمان مهندسی عمران و محیط‌زیست انجام شده است.