یک خبر علمی جالب و امیدوارکننده: انسان‌ها برای تشخیص تنوع زیستی به آموزش تخصصی نیازی ندارند، فقط به چشم و گوش خودشان متکی‌اند. یک مطالعه تازه نشان داده است که داوری لحظه‌ای مردم درباره میزان غنای زیستی جنگل‌ها، با داده‌های میدانی زیست‌شناسان هم‌راستا است.
در جنگل‌های انبوه آمریکای مرکزی و جنوبی، پدیده‌ای عجیب رخ می‌دهد؛ صدها گونه مختلف پروانه — که بیشترشان ظاهری تقریباً یکسان دارند — در میان درختان پرواز می‌کنند، در حالی که با رنگ‌ها و الگوهای مشابه به شکارچیان هشدار می‌دهند که سمی هستند.
پروانه‌ها به‌طور نگران‌کننده‌ای در حال ناپدید شدن از مناظر روستایی بریتانیا هستند. اما امید در برخی از آشناترین جلوه‌های طبیعت نهفته است: پرچین‌های خاردار، تکه‌جنگل‌های کوچک و حتی تنها یک درخت بلوط در وسط مزرعه.
در جنگل‌های انبوه ماداگاسکار، مارمولک‌های کوچک تنها آفتاب نمی‌گیرند یا حشره نمی‌خورند؛ بلکه ممکن است آینده جنگل‌های این جزیره را با هر دانه‌ای که می‌خورند، شکل دهند.
در آب‌های دریاچه مالاوی، تنها یک گروه از ماهی‌ها طی تنها چند میلیون سال به بیش از ۸۰۰ گونه متفاوت تکامل یافته‌اند. این تکامل سریع و متمرکز، سال‌هاست که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
اگر تا به حال متوجه شده‌اید که سنجاب‌ها به‌مراتب بیشتر از روباه‌ها در محله شما دیده می‌شوند، یا برند خاصی از خودروها در پارکینگ‌ها غالب هستند، شما در واقع شاهد الگویی هستید که فقط به محیط‌های انسانی محدود نمی‌شود بلکه سراسر دنیای طبیعی را هم در بر می‌گیرد.
دانشمندان موفق به کشف الگوی سه‌مرحله‌ای توزیع گونه‌ها شدند که می‌تواند پیش‌بینی انقراض‌ها و برنامه‌ریزی‌های زیست‌محیطی را متحول کند. این مقاله، با زبان ساده، پشت‌پرده این کشف مهم را بررسی می‌کند.
در شرایط ایده‌آل، کود به عنوان عاملی برای افزایش رشد گیاهان شناخته می‌شود. اما پژوهشی جدید نشان می‌دهد که نقش کود فراتر از این‌هاست؛ این ماده می‌تواند به گیاهان در برابر خشکسالی کمک کرده و از کاهش رشد آن‌ها جلوگیری کند.
تغییرات اقلیمی به سرعت در حال پیوستن به بهره‌برداری بیش‌ازحد و تخریب زیستگاه به‌عنوان سومین عامل اصلی کاهش تنوع زیستی در جهان است.
کودکان اغلب با داستان «سه خواهر» آشنا می‌شوند؛ ذرت، لوبیا و کدو حلوایی که در کنار یکدیگر رشد می‌کنند. اما این تنها بخشی از حقیقت است. قرن‌ها پیش از ورود اروپایی‌ها به قاره آمریکا، کشاورزان بومی در شرق آمریکای شمالی مجموعه‌ای گسترده‌تر از محصولات را کشت می‌کردند.