ژنوم حیات روی زمین با سرعتی فراتر از درک ما در حال ناپدید شدن است. هر روز گونه‌های بیشتری منقرض می‌شوند، اکوسیستم‌ها فرو می‌پاشند و تغییرات اقلیمی شرایط را بیش‌ازپیش ناپایدار می‌کند.
بر اساس یک مطالعه جدید از دانشگاه استکهلم و مرکز تحقیقات اقلیم بولین، حملات گسترده سوسک‌های پوست‌خوار اروپایی (Ips typographus) علاوه بر خشکاندن درختان صنوبر، باعث افزایش دمای روزانه جنگل‌ها تا حدود ۲ درجه سانتی‌گراد می‌شود. این تغییر دمایی در مناطق نزدیک به سطح زمین رخ می‌دهد و می‌تواند تأثیرات مهمی بر رشد گیاهان، تنوع زیستی و احساس بازدیدکنندگان جنگل‌ها در روزهای گرم داشته باشد.
پرنده‌نگری زمانی تنها یک سرگرمی آرام و خاص محسوب می‌شد؛ اما امروز به یک پدیده جهانی تبدیل شده است. علاقه‌مندان این حوزه هزاران کیلومتر سفر می‌کنند – حتی به مکان‌های دورافتاده مانند رشته‌کوه‌های آند در کلمبیا – تا تنها یک گونه نادر را ببینند.
جمعیت پرندگان گرمسیری در چند دهه اخیر به شدت کاهش یافته است. یک تحلیل جدید نشان می‌دهد که گرمای شدید ناشی از فعالیت‌های انسانی، فراوانی پرندگان گرمسیری را بین سال‌های 1950 تا 2020 حدود 25 تا 38 درصد کاهش داده است، در مقایسه با جهانی بدون گرمایش.
درختان صنوبر لرزان جوان در پارک ملی یلواستون اکنون کاری را انجام می‌دهند که تقریباً ۱۰۰ سال از آخرین باری که دیده شد می‌گذرد. این بار، به‌جای جوانه‌زدن و خورده‌شدن کامل توسط گله‌های گوزن و بیزون، آن‌ها به درختانی بالغ و بلند تبدیل می‌شوند که شاخه‌هایشان به سوی سایه‌بان جنگل کشیده می‌شود.
در پهنه یخ‌زده قطب شمال، نیرویی خاموش هزاران سال است که حیات را شکل داده است. گوزن‌های شمالی از دوران یخبندان تاکنون در توندرا چرا کرده‌اند و طوفان‌های برفی، مهاجرت‌های هزاران کیلومتری و تغییرات شدید آب‌وهوایی را تاب آورده‌اند.
تصور کنید صبحانه بدون قهوه، ناهار بدون سیب، یا میان‌وعده‌ای بدون بادام. میز خالی به نظر می‌رسد، درست است؟ این همان واقعیتی است که اگر زنبورهای عسل ناپدید شوند با آن روبه‌رو خواهیم شد.
یک خبر علمی جالب و امیدوارکننده: انسان‌ها برای تشخیص تنوع زیستی به آموزش تخصصی نیازی ندارند، فقط به چشم و گوش خودشان متکی‌اند. یک مطالعه تازه نشان داده است که داوری لحظه‌ای مردم درباره میزان غنای زیستی جنگل‌ها، با داده‌های میدانی زیست‌شناسان هم‌راستا است.
در جنگل‌های انبوه آمریکای مرکزی و جنوبی، پدیده‌ای عجیب رخ می‌دهد؛ صدها گونه مختلف پروانه — که بیشترشان ظاهری تقریباً یکسان دارند — در میان درختان پرواز می‌کنند، در حالی که با رنگ‌ها و الگوهای مشابه به شکارچیان هشدار می‌دهند که سمی هستند.
پروانه‌ها به‌طور نگران‌کننده‌ای در حال ناپدید شدن از مناظر روستایی بریتانیا هستند. اما امید در برخی از آشناترین جلوه‌های طبیعت نهفته است: پرچین‌های خاردار، تکه‌جنگل‌های کوچک و حتی تنها یک درخت بلوط در وسط مزرعه.