به گزارش جدیدی از آژانس فضایی اروپا (ESA)، دو سیارک بزرگ قرار است این هفته با امنیت کامل از نزدیکی زمین عبور کنند. این عبور دقیقا قبل از روز سیارک در 30 ژوئن رخ خواهد داد.
اگرچه هیچ‌یک از این سیارک‌ها تهدیدی برای زمین نیستند، یکی از آن‌ها تنها یک هفته پیش کشف شد که اهمیت تقویت توانایی ما در شناسایی اشیای بالقوه خطرناک در نزدیکی سیاره ما را برجسته می‌کند.
سیارک 2024 MK
سیارک 2024 MK که بین ۱۲۰ تا ۲۶۰ متر اندازه دارد، در تاریخ ۱۶ ژوئن ۲۰۲۴ کشف شد. این سیارک روز شنبه، ۲۹ ژوئن از نزدیکی زمین عبور خواهد کرد.
این جسم نزدیک به زمین (NEO) در فاصله ۲۹۰,۰۰۰ کیلومتری زمین عبور خواهد کرد – تقریباً ۷۵ درصد فاصله تا ماه.
با وجود عدم وجود خطر برخورد، نزدیکی 2024 MK نیاز به بهبود تکنیک‌های شناسایی را تاکید می‌کند.
ESA بیان کرد: “هیچ خطری برای برخورد 2024 MK با زمین وجود ندارد. با این حال، سیارکی با این اندازه در صورت برخورد، خسارت قابل توجهی ایجاد می‌کند، بنابراین کشف آن تنها یک هفته قبل از عبور از نزدیکی سیاره ما نشان دهنده نیاز مداوم به بهبود توانایی ما در شناسایی و رصد اشیای نزدیک به زمین است.”
منجمان آماتور می‌توانند 2024 MK را با یک تلسکوپ کوچک یا دوربین دوچشمی خوب در آسمان‌های تاریک و صاف در 29 ژوئن مشاهده کنند، با استفاده از ابزار NEO آژانس فضایی اروپا برای راهنمایی.
سیارک 2011 UL21
سیارک (415029) 2011 UL21، با قطر ۲۳۱۰ متر، بزرگتر از ۹۹ درصد سیارک‌های نزدیک به زمین است.
با این حال، 2011 UL21 به اندازه 2024 MK به زمین نزدیک نخواهد شد و در فاصله‌ای بیش از ۱۷ برابر فاصله تا ماه در روز پنج‌شنبه، ۲۷ ژوئن عبور خواهد کرد.
مدار بسیار شیب‌دار این سیارک در اطراف خورشید برای چنین جسم بزرگی غیرمعمول است، که ممکن است به دلیل تعاملات گرانشی با سیاره‌ای مانند مشتری باشد. درک این تعاملات مهم است زیرا مشتری می‌تواند سیارک‌ها را به سمت زمین منحرف کند.
ESA توضیح داد: “2011 UL21 در یک ‘رزونانس 11:34’ با زمین قرار دارد. این سیارک در مدت زمان تقریباً همان زمانی که زمین ۳۴ دور می‌زند (یعنی ۳۴ سال)، ۱۱ دور کامل در اطراف خورشید می‌چرخد.”
“نتیجه یک الگوی تکراری دلپذیر است که هنگام تجسم مکان سیارک نسبت به زمین در طول ۳۴ سال با نگه‌داشتن زمین در مکان ثابت به دست می‌آید.”
روز سیارک 2024
روز سیارک، بزرگترین برخورد سیارکی مشاهده‌شده در تاریخ ثبت‌شده – رویداد تونگوسکا در سیبری در سال ۱۹۰۸ – را گرامی می‌دارد. این روز که توسط سازمان ملل متحد تأیید شده است، به اهمیت دفاع سیاره‌ای اشاره دارد.
ESA با همکاری کشورهای عضو خود، در موقعیت منحصر به فردی قرار دارد که می‌تواند داده‌ها، اطلاعات و تخصص را برای درک و پاسخ به خطرات سیارکی هماهنگ کند و به تلاش‌های جهانی برای دفاع از سیاره کمک کند.
دفتر دفاع سیاره‌ای ESA در حال اجرای چندین پروژه برای تقویت شناسایی، ردیابی و کاهش سیارک‌های خطرناک است.
ماموریت هرا
ماموریت هرا که اواخر امسال راه‌اندازی می‌شود، یک بررسی دقیق از سیارک دیمورفوس پس از برخورد مأموریت دارت ناسا در سپتامبر 2022 انجام خواهد داد و به توسعه تکنیک دفاع سیاره‌ای قابل تکرار کمک می‌کند. تیم هرا در جشن‌های روز سیارک شرکت خواهد کرد.
تلسکوپ‌های Flyeye
ESA همچنین در حال توسعه یک شبکه از تلسکوپ‌های Flyeye با میدان دید گسترده است تا آسمان را هر شب برای یافتن سیارک‌های جدید خطرناک بررسی کند.
ماهواره آینده NEOMIR، که بین زمین و خورشید قرار می‌گیرد، از نور مادون قرمز برای شناسایی سیارک‌هایی که توسط تابش خورشید پنهان شده‌اند، استفاده خواهد کرد.
دفتر دفاع سیاره‌ای
در همین حال، دفتر دفاع سیاره‌ای ESA به نظارت بر آسمان ادامه می‌دهد. دوربین شهاب سنگی ESA در کاسرس، اسپانیا، شهابی را در شب 18-19 مه 2024 ثبت کرد.
بررسی آسمان کاتالینا
علاوه بر این، بررسی آسمان کاتالینا در آریزونا، یک سیارک کوچک را در تاریخ ۶ ژوئن ۲۰۲۴ کشف کرد که هشدار از سیستم نظارت بر برخورد قریب‌الوقوع ESA را ایجاد کرد.
این سیارک از بالای تلسکوپ بررسی آسمان کاتالینا با فاصله تنها ۱۷۵۰ کیلومتر عبور کرد که آن را به دومین عبور نزدیک یک سیارک شناخته‌شده و غیر‌برخوردی تبدیل می‌کند.
بیشتر درباره سیارک‌های نزدیک به زمین
سیارک‌های نزدیک به زمین (NEAs) دسته‌ای از سیارک‌ها هستند که مدار آن‌ها آن‌ها را به مدار زمین نزدیک می‌کند. آن‌ها بر اساس مدارشان به سه گروه اصلی آتیر، آمور و آپولو طبقه‌بندی می‌شوند. NEAs می‌توانند از نظر اندازه به شدت متفاوت باشند، از چند متر تا چند کیلومتر قطر دارند.
آن‌ها بقایای سیستم خورشیدی اولیه هستند که سرنخ‌هایی درباره شکل‌گیری و تکامل آن فراهم می‌کنند. به دلیل نزدیکی به زمین، NEAs برای پژوهش‌های علمی، کاوش منابع و دفاع سیاره‌ای از اهمیت خاصی برخوردارند.
درک ترکیب و مسیرهای آن‌ها به توسعه استراتژی‌های بالقوه برای کاهش تهدیدات برخورد آینده کمک می‌کند. پیشرفت‌های تکنولوژی امکان مأموریت‌هایی برای بازدید و مطالعه این سیارک‌ها از نزدیک، مانند مأموریت OSIRIS-REx ناسا به بنی و مأموریت هایابوسا2 JAXA به ریوگو را فراهم کرده است.
