فدراسیون بینالمللی دیابت (IDF) بهتازگی نوع جدیدی از دیابت به نام دیابت نوع ۵ را به طور رسمی به رسمیت شناخته است. این نوع دیابت با سوءتغذیه در دوران کودکی ارتباط مستقیم دارد و برخلاف سایر انواع دیابت، منشأ آن بیشتر به اختلالات تغذیهای در سالهای اولیه زندگی بازمیگردد.
علتهای اصلی دیابت نوع ۵
نقش اختلالات تغذیهای در رشد ناقص پانکراس
به گفته کارشناسان، دیابت نوع ۵ بهدلیل اختلالات تغذیهای در دوران کودکی و در نتیجه رشد ناکامل پانکراس بهوجود میآید. این وضعیت منجر به ناتوانی بدن در تولید میزان کافی انسولین میشود.
اشتباه در تشخیص این نوع دیابت
متخصصان تاکید میکنند که این نوع دیابت پیش از این معمولاً به اشتباه بهعنوان دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ تشخیص داده میشد، زیرا علائم آن شباهتهایی با انواع دیگر دیابت دارد اما منشأ و درمان آن متفاوت است.
روشهای درمان دیابت نوع ۵
نیاز به دوز پایین انسولین یا داروهای خوراکی
برخلاف دیابتهای کلاسیک، دیابت نوع ۵ با دوزهای پایین انسولین یا داروهای خوراکی قابل کنترل است. این ویژگی، آن را از دیابت نوع ۱ و ۲ متمایز میسازد. همچنین هشدار داده شده است که استفاده از دوزهای بالای انسولین میتواند باعث کاهش شدید قند خون (هیپوگلیسمی) در بیماران شود که خطرات جدی به دنبال دارد.
سابقه طبقهبندی و بازتعریف بیماری
حذف و بازگشت دوباره به فهرست رسمی بیماریها
این بیماری برای اولینبار در سال ۱۹۵۵ توصیف شد و در سال ۱۹۸۵ بهطور موقت توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) پذیرفته شد، اما در سال ۱۹۹۹ از فهرست طبقهبندی بیماریها حذف شد.
با این حال، یافتههای پژوهشی جدید نشان دادهاند که این بیماری بهوضوح نوعی متفاوت از دیابت است. همین امر باعث شد که دوباره به عنوان یک نوع مستقل از دیابت شناخته شود.
پیامدهای جهانی به رسمیت شناختن دیابت نوع ۵
تأثیر در تشخیص بهتر و درمان مؤثرتر
با تعریف جدید این بیماری، انتظار میرود که بین ۲۰ تا ۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان که به این نوع از دیابت مبتلا هستند، تشخیص درستتری دریافت کنند. این امر همچنین راه را برای درمانهای مناسبتر و هدفمندتر هموار میکند و از اشتباهات پزشکی ناشی از تشخیص نادرست جلوگیری مینماید.
جمعبندی
دیابت نوع ۵ یک بیماری مزمن ناشی از سوءتغذیه در دوران کودکی است که منجر به رشد ناقص پانکراس و تولید ناکافی انسولین میشود. این بیماری که پیشتر ناشناخته یا به اشتباه دستهبندی میشد، اکنون به رسمیت شناخته شده و درمانهای خاص خود را دارد. بازتعریف آن به ارتقای سطح تشخیص و بهبود کیفیت درمان بیماران در سراسر جهان کمک خواهد کرد.