HIV به سیستم ایمنی بدن شما حمله می‌کند و مقابله با عواملی که می‌توانند شما را بیمار کنند را سخت‌تر می‌کند. با تضعیف سیستم دفاعی طبیعی بدن، ممکن است علائمی را در سراسر بدن خود مشاهده کنید. اما اگر زودتر از زمان ابتلا به عفونت HIV، درمان با داروهای ضد ویروسی (ART) را شروع کنید، ممکن است بیشتر این مشکلات را نداشته باشید.
این داروها ممکن است عوارض جانبی هم داشته باشند. باید مراقب مشکلات باشید و اقداماتی برای جلوگیری یا کند کردن آن‌ها انجام دهید.
تأثیرات HIV بر سیستم ایمنی
سیستم ایمنی شما شامل انواع مختلفی از سلول‌های سفید خون است که با عفونت مبارزه می‌کنند. HIV وارد نوعی از این سلول‌ها به نام سلول‌های CD4 می‌شود و نسخه‌های بیشتری از خود می‌سازد. ویروس سلول را از بین می‌برد و ویروس‌های جدید به دنبال سلول‌های بیشتری می‌روند.
بدن شما با ساختن سلول‌های CD4 بیشتری واکنش نشان می‌دهد، اما پس از مدتی نمی‌تواند با سرعت ویروس همگام شود و این باعث تضعیف سیستم ایمنی شما می‌شود. احتمال دارد که حتی از میکروب‌های معمولی هم بیمار شوید. عفونت‌ها طولانی‌تر، شدیدتر و ممکن است بیشتر تکرار شوند.
اگر مطابق دستور پزشک از داروهای ART پیروی کنید، HIV از بین می‌رود و از آلوده کردن سلول‌های CD4 بیشتر و تضعیف سیستم ایمنی جلوگیری می‌شود.
مراحل عفونت HIV
حدود ۲ تا ۴ هفته پس از ابتلا به HIV، ممکن است احساس کنید که به آنفولانزا مبتلا شده‌اید. این اولین مرحله به نام عفونت اولیه یا حاد HIV است. علائم شامل موارد زیر است:
- تب
- بثورات پوستی
- گلودرد
- خستگی
- تورم غدد لنفاوی
مرحله بعدی به نام مرحله نهفتگی بالینی یا عفونت مزمن است. ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید یا فقط علائم خفیف داشته باشید، که این مرحله می‌تواند تا ۱۰ سال یا بیشتر طول بکشد.
بدون درمان، HIV به تکثیر در بدن شما ادامه می‌دهد و وارد مرحله سوم، یعنی ایدز (AIDS) می‌شوید. فردی که HIV دارد وقتی تعداد سلول‌های CD4 به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میلی‌متر مکعب خون برسد یا دچار شرایط تعریف شده ایدز شود، مبتلا به ایدز تشخیص داده می‌شود.
شرایط تعریف شده ایدز شامل برخی سرطان‌ها و بیماری‌های فرصت‌طلب است.
عفونت‌های فرصت‌طلب
این عفونت‌ها در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند بیشتر رخ می‌دهند یا شدیدتر هستند. برخی از عفونت‌های رایج شامل موارد زیر است:
- کاندیدیازیس: عفونتی قارچی که دهان، مری، دستگاه تنفسی تحتانی یا بافت‌های عمیق ریه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- پنومونی PCP: قارچ Pneumocystis jirovecii ریه‌ها را آلوده می‌کند و باعث سرفه، تب و مشکل در تنفس می‌شود.
- باکتری MAC: این عفونت می‌تواند در سراسر بدن پخش شود و تب و کاهش وزن ایجاد کند.
- سرطان دهانه رحم تهاجمی: این سرطان در دهانه رحم شروع می‌شود و به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابد.
- سیتومگالوویروس: این ویروس می‌تواند مشکلاتی در ریه‌ها، شکم، مغز و چشم‌ها ایجاد کند.
- سارکوم کاپوسی: رگ‌های خونی کوچک در جاهایی که نباید رشد می‌کنند و ممکن است ضایعات پوستی یا مشکلاتی در ریه‌ها، روده‌ها یا غدد لنفاوی ایجاد کنند.
- لنفوم: سرطان غدد لنفاوی یا بافت‌های دیگر سیستم لنفاوی.
- سل: باکتری که ریه‌ها و گاهی بخش‌های دیگر بدن را آلوده می‌کند.
- سپتیسمی سالمونلا: شکلی شدید از عفونت سالمونلا که در آن باکتری‌ها سیستم ایمنی بدن را غرق می‌کنند.
تأثیر HIV بر چشم‌ها
برخی از مشکلات چشمی خفیف هستند، اما برخی دیگر ممکن است آنقدر شدید باشند که باعث نابینایی شوند. بسیاری از این مشکلات به دلیل عفونت‌هایی است که باعث خونریزی در شبکیه یا جدا شدن آن می‌شوند. حدود ۷ نفر از هر ۱۰ نفر مبتلا به ایدز درمان‌نشده، مشکلات چشمی مرتبط با ایدز دارند، معمولاً به دلیل سیتومگالوویروس.
ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید تا زمانی که مشکل شدید شود، بنابراین اگر HIV پیشرفته دارید، معاینات منظم چشمی مهم است. اگر تغییراتی در بینایی خود مشاهده کردید، مانند تاری یا دوبینی، باید با پزشک تماس بگیرید.
تأثیر HIV بر سیستم گردش خون
HIV باعث التهاب در بدن می‌شود که این التهاب به مشکلات قلبی مرتبط است. برخی از داروهای HIV نیز خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهند.
