کمردرد یکی از معضلاتی است که اکثر افراد آن را تجربه کردهاند و تاثیرات آن بر کیفیت زندگی میتواند بسیار وسیع باشد. یک مطالعه جدید به بررسی تاثیرات و عوارض انواع فرمهای کمردرد در طول زمان میپردازد.
تحقیقات گذشته نشان دادهاند که علت اصلی فعالیت محدود و غیبتهای کاری در اکثر نقاط جهان، کمردرد به ویژه درد در قسمت پایینی کمر است.
علاوه بر این، بر اساس یک نظرسنجی، کمردرد نیز با علائم متعدد مشکلات روحی روانی، از جمله اضطراب و افسردگی همراه است.
با توجه به زمانبر بودن درمان کمردرد و این واقعیت که یافتن درمان مناسب اغلب دشوار است، گاهی اوقات هزینه درمان کمردرد و مراقبتهای سلامتی مربوط به آن میتواند بسیار گزاف باشد.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ دریافت که تنها در سال ۲۰۱۳، هزینه درمان “درد کمر و گردن” سومین جایگاه را از لحاظ بالاترین هزینه مراقبتهای بهداشتی در ایالات متحده، به خود اختصاص داد؛ مبلغی به میزان ۸۷٫۶ میلیارد دلار.
در حال حاضر، سه متخصص در موسسه تحقیقات “کرمبیل” در تورنتو کانادا، با ارزیابی اطلاعات در مورد همراهی (همسویی شرایط بهداشتی)، معلولیت و استفاده از دارو، در میان عوامل دیگر به بررسی اثرات کمردرد در طول زمان در بین عموم مردم پرداختند.
خبر خوب و بد
محققان دادههای جمع آوری شده از ۱۲،۷۸۲ شرکت کننده را از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۱ در کانادا جمع آوری کردند.
محققان هر ۲ سال یک بار با شرکت کنندگان مصاحبه کردند و اطلاعات آنها در رابطه با شدت و کم و زیاد شدن درد کمر، وضعیت ناتوانی، مصرف دارو و میزان ویزیت به پزشک را جمع آوری کردند.
در طول دوره پیگیری، ۴۵٫۶ درصد از شرکتکنندگان گزارش دادند که حداقل یکی از موارد زیر مربوط به کمردرد را تجربه کردهاند.
طبق این گروه، محققان کمردرد را به ۴ دسته طبقهبندی کردند:
- درد مداوم (۱۸ درصد از شرکتکنندگان گزارش دادند)
- در حال بدتر شدن (۲۸ درصد)
- گاه به گاه (۳۳٫۴ درصد)
- بهبودی درد (۲۰٫۵ درصد)
محققان دریافتند که شرکت کنندگان با درد مکرر یا درد در حال توسعه در طول زمان، درد و ناتوانی بیشتری را تجربه میکنند.
همچنین افرادی که در این دسته قرار داشتند، برای تسکین درد خود از داروهای بیشتری استفاده میکردند و نسبت به افرادی که دردهای گاه به گاه داشتند یا در حال بهبودی بودند خرج بیشتری برای ویزیت دکتر و درمان خود میکردند. با این حال، شرکت کنندگانی که در دسته بهبودی قرار داشتند، گزارش دادند که در طول زمان دوز داروی خود را بالاتر میبرند.
“خبر خوب این بود که ۱ نفر در هر ۵ نفر افراد مبتلا به کمردرد، بهبود یافتند” نویسنده این مطالعه میگوید: “آنها همچنان به استفاده از مسکنها و ضد افسردگیها ادامه میدهند. بنابراین افراد در گروه بهبودی، احتیاج به نظارت مداوم دارند.
“خبر بد این بود که ۱ نفر از هر ۵ نفر، کمردرد مداوم داشتند، با یک گروه دیگر – تقریبا ۱ نفر در هر ۳ نفر- که درد آنها در طول زمان بدتر میشد. این دو گروه دچار فعالیت محدودتر به دلیل درد، ناتوانی، افسردگی و همچنین استفاده بیشتر از مراقبتهای سلامتی و دارو شدند.
در پاسخ به این یافتهها، محققان پیشنهاد میکنند که پزشکان بجای ارائه یک رویکرد و روش عمومی، باید به دنبال تجویز درمانهای شخصی برای معضل کمردرد باشند.
در حال حاضر پزشکان اغلب داروهای مسکن را برای مدیریت کمردرد تجویز میکنند، هرچند شواهدی وجود دارد که نشان میدهد برخی داروهای غیر مسکن نیز میتوانند به خوبی اثرگذار باشند. همچنین تحقیقات اخیر باعث افزایش تجویز درمانهایی شده است که مبتنی بر داروی کمتر و روشهای اثرگذار و ترمیمی بیشتری هستند.
محققان بر این باورند که “مطالعه حاضر میتواند فرصتهای بیشتری برای درمانهای فردی و راهبردهای پیشگیرانه ارائه دهند.”