محقق ارشد این تحقیق، کلی هاوز، میگوید: «زمانی که از کسی میخواهید تا به گذشته خود نگاه کند، بسیار محتاط باشید. بررسی گذشته بسیار مؤثرتر از چیزی است که تصور میکنید. شما چکمههای ۷۰۰ دلاری را نمیخرید؛ زیرا میخواهید با این پول به یک سفر اروپایی بروید. شما به جای رفتن به مهمانی، درس میخوانید؛ زیرا میخواهید نمره خوبی در امتحان بگیرید. در کل بهتر است که تصمیم بگیرید».
برای انجام این تحقیق، افراد شرکتکننده به دو گروه تقسیم شدند. از یک گروه خواسته شد موفقیتهایی که در گذشته در اثر خودلگامی به دست آوردهاند، به یاد بیاورند. از گروه دیگر خواسته شد تا شکستهای خود را به یاد بیاورند. همچنین از شرکتکنندگان خواسته شد تعداد مختلفی از رویدادها را به یاد بیاورند؛ برخی تعداد زیادی رویداد به یاد آوردند و برخی تنها چند رویداد را به یاد آوردند. در نهایت به شرکتکنندگان بودجهای داده شد. از آنها سؤال شد چه مقدار از بودجه را برای چیزی که در حالت عادی نمیتوانند بخرند مانند کفش یا بازی ویدئویی خرج میکنند.
در نهایت مشخص شد افرادی که از آنها خواسته شده بود چند موفقیت را به یاد آورند، بودجه خود را منطقیتر خرج میکنند؛ اما افرادی که شکستهای گذشته یا تعداد زیادی موفقیت را به یاد آوردهاند، ولخرجی میکنند. در نتیجه اگر میخواهید خودلگامی بیشتری داشته باشید، به آینده فکر کنید، نه به گذشته.