تپهای در جنوب شرقی بولیوی توسط فسیلهایی با قدمتی ۶۵ میلیون سال، از ردپای دایناسورها پوشیده شده است. این فسیلها در مجموع به بیش از ۵۰۰۰ رد پا میرسند و طول برخی از آنها به بیش از یک متر نیز میرسد.
اما مسئولین مرتبط میگویند، این گنج فسیل شناسی با تشکر از فعالیتهای انسانی بر روی زمینی که آنها قرار دارند، در معرض خطر و تهدید است. کال اورکو (Cal Orcko)، که در زبان محلی کچوا به معنی "تپه آهک" است، در حومه سوکره قرار دارد و یکی از بزرگترین منطقههای فسیلی برای این ردپاها میباشد که تاکنون کشف شده است.
کارشناسان تخمین میزنند بیش از هشت گونه ردپای دایناسور در این زمینها فسیل شده است و بسیاری از این ردپاهای ترسیم شده متعلق به تیتاناسورهای عظیم، پادشاه تروپودهای گوشتخوار و "bird–hipped" اورنیتوپودها میباشند. رد پاها برای اولین بار در اواسط دهه ۱۹۹۰ هنگامی که با بارش باران روی آنها شسته شد، به کشف رسیدند. این آثار بر روی یک طرف از تپه، بالا رفتن این جانوران را نشان میدهد، و در طرف دیگر جای پای آنها شیبدار شده است که پایین آمدن دایناسورها را نشان میدهد. این ردپاها بیانگر آن است که ۶۵ میلیون سال پیش، زمین این منطقه گل آلود و صاف بوده است.
این منطقه یکی از جاذبههای بزرگ برای گردشگران است و سالانه حدود ۱۲۰،۰۰۰ بازدید کننده را به این مکان جذب میکند. اما همچنین در نزدیکی این زمین، یک کارخانه سیمان وجود دارد که به طور مداوم سنگ آهک از معدن اطراف استخراج میکند. صخره فسیلی با سالها استخراج مواد خام تحت تاثیر قرار گرفته است و رو به تخریب میباشد.
یاسمن فراهانی فرد