ون ادنا توسط آتیوا به عنوان بستری برای تست یک رانشگر مورد استفاده قرار گرفت؛ زیرا فضای زیادی در داخل این ون وجود دارد که برای تست اجزای مختلف مناسب است و همچنین ظرفیت کافی برای مهندسانی که شرایط را می‌سنجد، دارد.
در ون ادنا، دو موتور الکتریکی، دو سری لوازم الکترونیکی برقی، دو جعبه دنده، یک باتری با ظرفیت ۸۷ کیلووات در ساعت، توانی معادل ۹۰۰ اسب بخار و تمام نرم‌افزارهایی که برای کار کردن اجزای مختلف ون لازم هستند، وجود داشت. کارمندان شرکت آتیوا با کمک ادنا می‌توانند جنبه‌های مختلف رانشگر مورداستفاده از جمله الگوریتم‌های کنترل موتور، رفتارهای احیای ترمز، حس پدال سرعت و راهبردهای خنک‌سازی را تست کنند.
این ون الکتریکی یک طرح مختص تولید انبوه یا حتی مدلی که قرار است در نهایت به فروش برسد، نیست. اولین وسیله نقلیه تجاری شرکت آتیوا یک سدان لوکس خواهد بود که قرار است در سال ۲۰۱۸ عرضه شود. سپس دو کراس‌اور لوکس در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ ارائه خواهد شد. احتمالاً آتیوا پیرو برنامه تولید و فروش اتومبیل‌های پیشرفته تسلا است تا بودجه تولید وسایل نقلیه اصلی‌تری را به دست آورد.
این مسابقه نمایشی نشان داد که حتی یک اتومبیل ون سنگین وزن نیز با استفاده از رانشگر الکترونیکی کافی می‌تواند شتاب بگیرد.
تماشای این مسابقه تعیین شتاب جذاب است؛ اما تنها اطلاعاتی که نمایش داده می‌شود دستیابی ادنا از سرعت ۰ به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت در عرض ۳.۰۱ ثانیه است. تسلا مدل اس پی ۹۰ دی در حالت رانندگی لودی‌کروس در همان تست در عرض ۲.۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد. با این حال ظاهراً اتومبیل تسلای حاضر در ویدئو این تنظیمات را ندارد. همچنین مدل اتومبیل فراری نیز اعلام نشده است.
همه این‌ها به کنار، چه کسی به یک ون ۹۰۰ اسب بخاری نیاز دارد؟
