همچنین در این تحقیق گفته می‌شود که با کاهش زمان نشستن به کمتر از ۳ ساعت در روز، می‌توان به طور متوسط طول عمر و امید به زندگی را حدود ۰٫۲ سال افزایش داد.
محققی به نام لیاندرو رزنده (Leandro Rezende)، از دپارتمان طب پیشگیری در دانشکده پزشکی دانشگاه سائوپائولو در برزیل و همکارانش، یافته‌های خود را در مجله آمریکایی طب پیشگیری منتشر کردند.
بر اساس این یافته‌ها، شهروندان آمریکایی به طور متوسط ۱۳ ساعت در روز می‌نشینند که حدود ۷٫۵ ساعت آن در محل کارشان است. محققان ادعا می‌کنند این عمل می‌تواند اثرات ویران کننده‌ای بر روی سلامت انسان داشته باشد.
به عنوان مثال، طبق گزارش ماه ژانویه نشریه Medical News Today، نشستن طولانی مدت باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت، سرطان و مرگ زودرس می‌شود. البته این موضوع به وضعیت فعالیت بدنی شخص نیز بستگی دارد.
همچنین طبق یک تحقیق دیگر، نشستن طولانی مدت برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی، سلامت بدنی آن‌ها را وخیم‌تر می‌کند، حتی اگر فعالیت بدنی خوبی داشته باشند.
با وجود چنین شواهدی، رزنده می‌گوید که خواسته‌های دنیای مدرن امروزی باعث تغییر عادات نشستن ما شده و به طور کلی زمان نشستن افراد را بالاتر برده است.
وی خاطر نشان کرد «اگر چه نشستن بخشی از ذات و طبیعت انسان است، اما در جوامع مدرن، نشستن بیش از حد رایج شده است».
امروزه این کم‌تحرکی‌ها همه از عوامل فردی، اجتماعی و زیست‌محیطی نشئت می‌گیرد؛ به طوری که همه این‌ها تحت تأثیر نظام اقتصادی فعلی است که شامل تعداد زیادی ماشین‌آلات و دستگاه‌هایی است که تحرک افراد را هم در خانه و هم در محل کار کمتر می‌کند. همچنین نابرابری‌ها و فاصله‌های طبقاتی زیاد در شهر‌ها عده‌ای را مجبور به سفر‌های طولانی مدت و رفتن به محیط‌هایی می‌کند که فاقد پشتیبانی برای یک شیوه زندگی فعال می‌باشد.
با این حال رزنده و همکارانش معتقدند کاهش زمان نشستن باعث افزایش طول عمر و امید به زندگی می‌شود.
این تیم از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ داده‌های رفتاری بیش از ۱٫۱ میلیارد بزرگ سال در بیش از ۵۴ کشور مختلف شامل آمریکا، اروپا، مدیترانه شرقی، جنوب شرقی آسیا و جمعیت غربی اقیانوس آرام را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
بر اساس محاسبه این تیم نشستن به مدت ۳ ساعت یا بیش از آن در طول روز ۳٫۸ درصد یا ۴۳۳٬۰۰۰ کل مرگ‌و‌میرها را در بر می‌گیرد که بزرگ‌ترین تأثیر آن در منطقه غربی اقیانوس آرام مشاهده شد.
این یافته‌ها از اهمیت ترویج سبک زندگی فعال حمایت می‌کنند.
این تحقیق شواهد زیادی از خطرات نشستن به مدت طولانی نشان می‌دهد. اما کاهش این زمان حتی به مقدار کم می‌تواند اثر آن را بر روی عوامل دیگر مرگ‌و‌میر کاهش دهد و حتی ممکن است باعث تشویق مردم به انجام فعالیت‌های بدنی شود.
رزنده می‌گوید: «اگرچه زمان نشستن در مقایسه با دیگر عوامل خطر تأثیر کمتری بر مرگ و میر دارد، اما کاهش زمان نشستن ممکن است باعث ارتقاء سبک زندگی فعال شود، به ویژه در میان افرادی که سطح فعالیت بدنی پایین‌تری دارند».
