فرهنگ و هنر

شب‌پره‌‌ها شروع به ناپدید شدن می‌کنند؛ دلیلی برای برگزاری یک نمایشگاه

یاسمن فراهانی‌فرد
A+A-
Reset
 
"پیر پائولو پازولینی" (Pier Paolo Pasolini)، چند ماه قبل از مرگش، در ۱ فوریه ۱۹۷۵، "مقاله شب‌پره" «Firefly Article» را منتشر نمود. این متن در حال حاضر معروف، آمیخته با درون نگری نزدیک به وصیت نامه، نامه‌ای خطاب به دوست او "فرانکو فارولفی" (Franco Farolfi) نوشته شده بود. فرانکو از اعضای گروه ادبی "اردی" (Eredi) بود که ۲۵ سال پیش زمانی که پازولینی هنوز در بولونیا زندگی می‌کرد شکل گرفته بوده است: "در اوایل دهه ۱۹۶۰، به دلیل آلودگی هوا، به خصوص در حومه شهر، و به علت آلودگی آب (رنگ لاجوردی رودخانه و کانال‌های زلال)، شب‌پره‌‌ها شروع به ناپدید شدن می‌کنند. این پدیده خشونت آمیز، ویرانگر بود و پس از چند سال دیگر هیچ شب‌پره‌ای باقی نمانده نبود. بنابراین، این چیزی است که یک دهه قبل رخ داده است و ما باید به عنوان 'ناپدید شدن شب‌پره‌ها' به آن مراجعه کنیم."
این عنوان برای نام و موضوع نمایشگاهی که در زندان سابق آوینیون (Avignon) برگزار شد اتخاذ شده است. با انتخاب این عنوان معنی دار و خاص، و با بازخوانی این متن اجتماعی؛ زیبایی شناسی، سیاسی و فرهنگ ایتالیا در دهه۱۹۷۰ را زنده نگه می‌دارند. پازولینی با انتخاب شب‌پره به عنوان یک استعاره برای یک جامعه دیرین، همانند نگهبان شب و نوری در جهان، جرقه نهایی یک تمدن از دست رفته را می‌زند.
در سال ۲۰۱۴ کارکنان موزه تصمیم به استفاده از این نامه سرگشاده به دنبال برگزاری پروژه‌ای مهم و منحصر به فرد با ترکیب هنر معاصر و نگاهی به گذشته گرفتند. بنابراین«مطالعات شب‌پره» متولد شد؛ یک پروژه بلند پروازانه و نمایشگاهی برای میراث و سمبل شهر آوینیون در زندان «Sainte-Anne».

یاسمن فراهانی فرد

شما هم نظر دهید

برای دفعه بعد که نظر می‌دهم نام و ایمیل من را در این مرورگر ذخیره کنید.

* با استفاده از این فرم، با ذخیره و مدیریت داده‌های خود توسط این وب سایت موافقت می‌کنم.