تحقیقات جدید نشان میدهد کمخوابی یا پرخوابی احتمال باروری را در مردان کاهش میدهد.
به گزارش HealthDay News، خواب کم یا بیش از اندازه میتواند بر توانایی مردان در باردار کردن شریک زندگی خود مؤثر باشد.
طبق نظر دانشمندان، بهترین حالت این است که مردان باید ۷ تا ۸ ساعت خواب شبانه خوب داشته باشند.
اگر بهترین زمان را ۸ ساعت خواب شبانه فرض کنیم، در آقایانی که کمتر از ۶ ساعت و بیشتر از ۹ ساعت میخوابند ۴۲ درصد بیشتر احتمال کاهش لقاح در هر ماهی از باروری زنان وجود خواهد داشت.
توجیه علمی این فرضیه، به وضعیت هورمونها مربوط میشود. کارشناسان باروری معتقدند که تستوسترون برای تولیدمثل مهم و الزامی است و بیشتر تستوسترونی که روزانه در مردان ترشح میشود در طی خواب تولید میشود. در عوض، خواب کافی تأثیر مثبت در ترشح هورمون تستوسترون دارد. این نتیجه در چندین تحقیق یکسان بوده است.
تمام زوجهایی که در این تحقیق شرکت کردند سعی در بارداری داشتند و حداکثر تا ۶ سیکل قاعدگی در تلاش برای حاملگی بودند. این زوجها به سوالاتی در مورد الگوی خواب خود پاسخ دادند و اینکه آیا در خواب مشکل دارند یا نه. مردانی که بیش از نیمی از زمان استاندارد نمیتوانستند بخوانند نسبت به آنهایی که خواب کافی داشتند در باردار کردن همسر خود دچار مشکل بودند.
با اینکه نتیجه مطالعات ارتباط بین خواب و باروری را نشان داد اما نمیتوان به قطعیت این رابطه علت و معلولی را اثبات کرد.
سن، شاخص توده بدنی، دفعات آمیزش جنسی و دیگر عوامل نیز میتواند در باروری مردان و زنان به طور مشترک تأثیر داشته باشد. برای حصول اطمینان از نتیجه، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
به گفته یکی از محققان، کمخوابی یا پرخوابی را میتوان به سبک زندگی ناسالم، کاهش میل جنسی و کاهش دفعات آمیزش جنسی مربوط دانست اما باید سعی کرد همه عواملی که میتوانند دخیل باشند را تحت کنترل درآورد.
اطلاعات بسیار کمی در مورد نحوه تأثیر میزان خواب مردان بر باروری وجود دارد. همه ما میدانیم که هر استرسی میتواند بر باروری زن و مرد نقش داشته باشد. این تحقیقات با جدیت به آقایان پیشنهاد میکند که بین ۷ تا ۹ ساعت خواب شبانه داشته باشند. نه کمتر و نه بیشتر. این امر قدرت باروری آنها را بهبود میبخشد و احتمال باردار شدن شریک زندگی آنها را بیشتر میکند.
در تحقیقات دیگر مشخص شد که خوردن میوهها و سبزیجات نسبت به گوشت و چربی منجر به تولید اسپرم بیشتری میشود. مردانی که وزن سالم و اندام متناسبی دارند، عموماً قدرت باروری بهتری نیز دارند.
یکی دیگر از محدودیتهای این تحقیق، این است که محققان تعداد اسپرمها را اندازه نگرفتهاند و تنها به زمان بارداری بسنده کردهاند. بیشتر آنها میگویند معیار زمان در احتمال وقوع بارداری احتمالاً بهترین معیار است.