قبلاً دانشمندان به این نتیجه رسیده بودند که عملکرد ضعیف ریه، به مغز انسان‌ها آسیب می‌رساند. همچنین محققان فکر می‌کردند آلودگی هوا عکس‌العمل ذهن انسان را از طریق کاهش عملکرد ریه، کاهش می‌دهد.
بخش جالب تحقیق جدید که توسط محققان آلمانی و سوئیسی انجام شده، این است که محققان دریافتند ذرات آلوده‌کننده به طور مستقل به عملکرد مغز آسیب می‌رساند و این موضوع ارتباطی به کاهش عملکرد ریه ندارد.
محمد وثوقی، دانشجوی PhD در Leibniz Institute for Environmental Medicine می‌گوید: «نتیجه این تحقیق این فرضیه را رد می‌کند که آلودگی هوا ابتدا عملکرد ریه را کاهش می‌دهد و در اثر کاهش عملکرد ریه، فعالیت‌های ذهنی تضعیف می‌شود. ما متوجه شدیم فعالیت‌های ذهنی از طریق رهاسازی سیگنال‌های استرس و میانجی‌های هومورال در بدن ضعیف می‌شود».
نتیجه این تحقیق باعث بروز سؤالاتی در مورد نحوه تأثیر مستقیم آلودگی هوا روی مغز شد؛ اما وثوقی تأکید دارد که تحقیقات بیشتری در این زمینه باید صورت بگیرد. با این حال، وی اظهار داشت تأثیر منفی ذرات آلوده‌کننده و ذرات ریز دود و خاکی که از موتورها و اگزوزهای اتومبیل‌ها خارج می‌شود، بر روی سیستم عصبی مرکزی به اثبات رسیده است. آلودگی هوا از طریق حس بویایی بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد.
اتومبیل‌ها و کامیون‌ها منبع اصلی مواد آلوده‌کننده هستند. آمار نشان می‌دهند آلودگی هوای ناشی از وسایل نقلیه، سالانه ۵۳٬۰۰۰ نفر را در آمریکا می‌کشد. این رقم نسبت به آمار مربوط به مرگ‌ومیر تصادفات رانندگی که ۳۳٬۰۰۰ نفر در سال است، بسیار بیشتر است.
اگرچه این محققان اروپایی تحقیقات خود را در این زمینه ادامه خواهند داد؛ اما محققان دیگری از کانادا راه‌حلی برای این مشکل ارائه داده‌اند. محققان دانشگاه تورنتو اوایل ماه جاری مقاله‌ای منتشر کردند که نشان می‌داد ۲۵ درصد از وسایل نقلیه‌ای که در جاده‌ها استفاده می‌شود، مسئول ۹۰ درصد از آلودگی هوا هستند.
طبق گفته محققان این تحقیق، این موضوع تنها بر عهده اتومبیل‌ها نیست و نحوه رانندگی افراد نیز بر آلودگی هوا تأثیر دارد.
نحوه رانندگی، شتاب زیاد، سن وسیله نقلیه و نحوه نگهداری اتومبیل جزو عواملی هستند که بر روی آلودگی هوا تأثیر می‌گذارند.
