چرا کودکان طلاق باید مدت زمان برابری را با پدر یا مادر خود سپری کنند؟
مامان = بابا
وقتی والدین از هم جدا میشوند یا طلاق میگیرند، اغلب نمیدانند که چه چیزی برای فرزند کوچکشان بهتر است؟ آیا باید بیشتر با مادرشان باشند تا روابط عاطفی قویتری داشته باشند؟ یا باید این زمان به طور مساوری بین هر دو تقسیم شود؟
تحقیقات جدید پاسخ این سؤال را ارائه میدهد. محققان دریافتند کودکان طلاق از خوابیدن کنار والدین خود در خانه پدر یا خانه مادر بیشتر بهره میبرند.
وقتی بچهها بزرگ و بالغ میشوند آنهایی که در زمان خردسالی مدت زمان برابری را در خانه پدر و خانه مادر گذراندهاند بهترین روابط را با والدین خود دارند.
تحقیقات گذشته نشان میداد بچههایی که مدت زمان بیشتری را با پدر خود گذراندهاند، رابطه مادر و فرزندی خوبی نداشته و به این پیوند لطمه وارد شده است؛ پیوندی که مهمترین رابطه در تمامی دوران زندگی است.
با این حال، محققان به این نتیجه رسیدند که نه تنها خوابیدن کنار پدر در دوران طفولیت و نوپایی منجر به لطمه وارد کردن به پیوند مادر و کودک نمیشود بلکه به نفع روابط کودکان است که مدت زمان مشابهی را با پدر و مادر خود بگذرانند.
محققان بر روی ۱۰۰ دانشجویی که والدین آنها قبل از سه سالگی کودک از هم جدا زندگی میکردند یا از هم طلاق گرفتهاند تحقیق کردند. از دانشجویان خواسته شد روابط کنونی با هر کدام از والدین خود را ارزیابی کنند.
علاوه بر این، محققان از والدین دانشجویان نیز آمار گرفتند تا میزان زمانی که دانشجو در دوران کودکی با پدر یا مادر سپری میکرده را گزارش دهند. والدین گفتند کودکشان از ۵ تا ۱۰ سالگی و از ۱۰ تا ۱۵ سالگی با پدرش زندگی میکرده است. در نهایت، والدین خاطر نشان کردند که آنها در یک، دو یا سه سال اول زندگی فرزندشان از هم جدا شدند یا طلاق گرفتهاند.
دانشمندان دریافتند که هر چه دانشجویان در دوران کودکی و نوپایی خود مدت زمان مساوی و بیشتری را با پدر و مادر خود گذرانده باشند در بزرگسالی روابط کنونی بهتری دارند. در سن ۲ سالگی، مدت زمانی که با والدین میگذرد بسیار حائز اهمیت است. طبق پژوهشهای انجام شده، اگر کودک دو ساله شبی را در کنار والدین خود سپری نکند، والدین قادر نخواهند بود آن یک شب را با شبهای بیشتر جبران کنند. به عقیده محققان، ملاقاتهای شبانه تأثیر مثبتی در روابط والدین و فرزندان دارد؛ بدون اینکه درگیریها و ناسازگاریهای پدر و مادر در مورد بازدیدهای شبانه را در نظر بگیریم.
به عبارت دیگر، چه پدر و مادر موافق باشند و چه نباشند، نتایج این تحقیقات یکسان خواهد بود. محققان چندین دلیل برای سودمند بودن مدت زمان مساوی سپری کردن کودک کنار پدر و مادر را عنوان کردند.
برای پدران، اجبار برای مراقبت از کودکان و نوپایان در تمام طول شب، موقع خواب، از شب تا صبح و صبحها به آنها یاد میدهد که از اول برای کودکان خود پدری کنند. این کار به پدران و کودکان کمک میدهد تا همدیگر را خوب بشناسند و اساس رابطه خود در آینده را پایهریزی کنند.
برای مادران، اجازه دادن به کودک برای یک شب ماندن پیش پدر در حکم استراحت از استرس مادر بودن و پرورش فرزند به تنهایی است.