آیا میدانستید غذایی که هر روز از آن لذت میبرید ممکن است سن بیولوژیکی شما را سریعتر کند؟ وعدههای غذایی روزانه شما میتوانند زمانبندی زندگیتان را تعیین کنند.
برخلاف سالروز تولد که هر سال کیک بریدنهایتان را ثبت میکند، سن بیولوژیکی یک معیار پیچیدهتر است. این سن در واقع ساعت شمارش معکوسی است که سلامت و شادابی اجزای بدن شما را نشان میدهد – از جمله اندامها، بافتها و سیستمهای بدنی.
غذاهای فوق فرآوریشده و پیری
شاید بپرسید میان وعدههای مورد علاقهتان چه نقشی در این داستان دارند؟ مطالعهای توسط دانشگاه LUM در کاساماسیما ارتباطی ترسناک بین مصرف زیاد غذاهای فوق فرآوریشده و تسریع پیری بیولوژیکی نشان داده است.
غذاهای فوق فرآوریشده به نظر میرسد شخصیت منفی داستان ما هستند، درست است؟ اما این غذاها چه شکلی دارند؟ شاید تعجب کنید اگر بدانید رژیم روزانه شما ممکن است پر از این غذاها باشد.
تا به حال چیزی در مورد چربیهای هیدروژنه، مالتودکسترینها یا پروتئینهای هیدرولیزه شنیدهاید؟ اینها موادی ناشناخته هستند که در غذاهای فوق فرآوریشدهای که بدون لحظهای تامل مصرف میکنیم، وجود دارند.
پیری بیولوژیکی در مسیر سریع
با بررسی دادههای گستردهای از ۲۲,۰۰۰ نفر شرکتکننده در مطالعه مولی-سینی، محققان دریافتند که مصرف زیاد غذاهای فوق فرآوریشده پیری بیولوژیکی را تسریع میکند.
به بیان ساده، اگر وعدههای غذایی شما پر از این غذاها باشد، ساعت بیولوژیکی شما ممکن است از سن زمانی شما جلوتر باشد.
سیمونا اسپوزیتو، نویسنده اصلی این مطالعه میگوید: «دادههای ما نشان میدهند که مصرف زیاد غذاهای فوق فرآوریشده نه تنها تأثیر منفی بر سلامت عمومی دارد، بلکه میتواند خود پیری را نیز تسریع کند و این ارتباط فراتر از کیفیت تغذیهای پایین این غذاها است.»
غذاهایی که به سلامت انسان آسیب میزنند
ماریا لورا بوناچیو، متخصص اپیدمیولوژی تغذیهای در واحد تحقیقاتی اپیدمیولوژی و پیشگیری موسسه نورومد، توضیح بیشتری درباره اینکه چرا این غذاها میتوانند مضر باشند، داد.
او اشاره کرد که مکانیسمهایی که از طریق آنها غذاهای فوق فرآوریشده میتوانند به سلامت انسان آسیب برسانند هنوز کاملاً روشن نیستند.
بوناچیو گفت: «علاوه بر اینکه از نظر تغذیهای ناکافیاند و سرشار از قندها، نمک و چربیهای اشباع یا ترانس هستند، این غذاها تحت فرآوری صنعتی شدید قرار میگیرند که ساختار غذایی آنها را تغییر میدهد و باعث از دست رفتن مواد مغذی و فیبر میشود.»
وی افزود: «این میتواند پیامدهای مهمی برای مجموعهای از عملکردهای فیزیولوژیکی داشته باشد، از جمله متابولیسم گلوکز و ترکیب و عملکرد میکروبیوم روده. همچنین این محصولات اغلب در بستهبندیهای پلاستیکی قرار دارند و به همین دلیل حامل مواد مضری برای بدن هستند.»
بازنگری در توصیههای تغذیهای
آیا این مطالعه باید به ما هشدار دهد که در دستورالعملهای تغذیهای خود تجدیدنظر کنیم؟
پروفسور لیشیا یاکویلو گفت: «این مطالعه یک بار دیگر ما را ترغیب میکند که در توصیههای تغذیهای فعلی تجدیدنظر کنیم و هشدارهایی برای محدود کردن مصرف غذاهای فوق فرآوریشده در رژیم غذایی روزانه خود ارائه دهیم.»
او افزود: «در واقع، برخی از غذاهای بستهبندیشده که از نظر مواد مغذی غنی هستند نیز ممکن است بهعنوان غذاهای فوق فرآوریشده طبقهبندی شوند، و این نشاندهنده نیاز به هدایت افراد به سمت انتخابهای غذایی است که به درجه فرآوری نیز توجه داشته باشند.»
کاهش مصرف غذاهای فرآوریشده
کاهش مصرف غذاهای فوق فرآوریشده، نه تنها عادات غذایی فردی ما را متحول میکند، بلکه محیطهای غذایی پیرامون ما را نیز تغییر میدهد. در سطح فردی، میتوانید این تغییر را با انتخاب غذاهای تازه و کامل به جای گزینههای فرآوریشده شروع کنید.
پخت و پز در خانه، برنامهریزی وعدههای غذایی و آگاهی از برچسبهای غذایی، گامهای سادهای برای انتخابهای غذایی سالمتر هستند.
سیاستهای بهداشت عمومی و کمپینهای آموزشی نیز در شکلگیری عادات سالمتر در مقیاس بزرگ نقش اساسی دارند.
ارتباط با طبیعت
آیا راهی برای مقابله با اثرات مضر غذاهای فوق فرآوریشده وجود دارد؟ ارتباط با طبیعت ممکن است راهی برای کاهش این تأثیر باشد.
مطالعات متعددی به فواید ارتباط با محیطهای طبیعی مانند پارکها و مناطق بکر اشاره میکنند که میتوانند استرس را کاهش داده و بهبود سلامت روان را تقویت کنند.
فعالیتهای جسمانی که در طبیعت انجام میشوند، مانند پیادهروی و باغبانی، عملکردهای فیزیولوژیکی را با تقویت سلامت قلبی و عروقی و استحکام عضلانی بهبود میبخشند.
این مزایا مکمل تلاشها برای کاهش مصرف غذاهای فوق فرآوریشده هستند و یک دفاع قوی در برابر پیری بیولوژیکی تسریعشده ایجاد میکنند. تمرین غذاخوردن آگاهانه در فضاهای طبیعی ممکن است نه تنها کیفیت انتخابهای غذایی را بهبود بخشد، بلکه رضایت کلی از زندگی را نیز افزایش دهد.
آموزش درباره غذاهای فوق فرآوریشده
برای ایجاد تغییرات طولانیمدت در عادات غذایی، گنجاندن آموزش آشپزی در برنامههای درسی مدارس ضروری است. آموزش به افراد جوان درباره تغذیه، تهیه غذا و اهمیت مصرف غذاهای کامل میتواند زمینهساز الگوهای غذایی سالمتر در بزرگسالی باشد.
آموزگاران میتوانند دانشآموزان را به مهارتهای لازم برای تشخیص غذاهای فرآوریشده از غذاهای کامل مجهز کنند و رویکردی آگاهانهتر نسبت به خوردن را تشویق کنند. کارگاهها، باغهای مدرسه و کلاسهای آشپزی میتوانند یادگیری در مورد غذا را جذاب و کاربردی کنند.
این مداخله زودهنگام، نسلی آینده را برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه در مورد تغذیه توانمند میسازد و وابستگی به غذاهای فوق فرآوریشده را کاهش داده و خطرات مرتبط با پیری بیولوژیکی را کاهش میدهد.
این مطالعه در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شده است.