نقد و بررسی فیلم Cocaine Bear

هیچ چیزی مضحک‌تر از تصور خرس سیاهی که چندین کیلوگرم کوکائین مصرف کند و کشتار به راه بیاندازد، به نظر نمی‌رسد. اما این پیش فرض داستانی آخرین فیلم اکشن و کمدی تلخ کمپانی یونیورسال به شمار می‌رود که فیلم خرس کوکائینی (Cocaine Bear) نام دارد. الیزابت بنکس سکان کارگردانی این اثر عجیب را برعهده داشته، فیلمی که فیلم‌نامه آن را جیمی واردن قلم زده و برای داستان آن نیز از مرگ یک افسر سابق مبارزه با مواد مخدر به نام اندرو تورنتون در سال ۱۹۸۵ میلادی الهام گرفته شده است. پس از اینکه ۸۰۰ پوند کوکائین او در میانه پرواز به بیرون پرتاب می‌شود، این مواد در داخل طبیعت ایالت جورجیا پراکنده شده و خرس سیاهی نیز آن را پیدا می‌کند و می‌خورد که در نهایت به مرگش منجر می‌شود.

با این حال، نویسنده فیلم‌نامه با وجود الهام از این داستان، خلاقیت و موارد بیشتری به آن اضافه کرده تا داستان را بیشتر گسترش بدهد و آن را برای یک اثر سینمایی جالب کند. با وجود تمام مضحک بودنش، فیلم «خرس کوکائینی» بسیار سرگرم‌کننده و با سرعتی عالی است و خنده‌های بسیار زیادی را برای بیننده‌ها به ارمغان می‌آورد. به خصوص بازیگران برجسته آن شامل کری راسل، اوشیا جکسون جونیور، آلدن ارنرایک، مارگو مارتیندیل و ری لیوتا (که یکی از آخرین فیلم‌های وی است) توانستند تا شخصیت‌های مختلفی را به تصویر بکشند و این اثر را جذاب‌تر و بهتر کنند. این در حالی است که رویارویی شخصیت‌ها با خرس نیز توانسته سکانس‌های فوق‌العاده و مهیجی را رقم بزند.

داستان‌سرایی جالب‌توجه الیزابت بنکس به یک اثر مهیج وحشیانه و سرگرم‌کننده ختم می‌شود که گروهی از مجرمان، گردشگران، کارآگاهان و نوجوانان را به شیوه‌های مختلف درگیر خود می‌کند. اما همین نیز بخشی از سرگرم‌کننده بودن فیلم به شمار می‌رود که شامل داستانی بی‌رحمانه و خشونت‌آمیز است. الیزابت بنکس توانسته تعادل بسیار خوبی میان پرداختن به شخصیت‌های مختلف ایجاد کند و عناصر انسانی را درون داستان بگنجاند و همچنین روی خرس اصلی متمرکز باشد. علاوه بر این، وقتی زمان رویارویی بین خرس کوکائینی و کاراکترهای اصلی داستان فرا می‌رسد، خشونت و خون بسیار زیادی وجود دارد که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد و باعث ایجاد تلنگر می‌شود.

برخی از بهترین بخش‌های فیلم «خرس کوکائینی» ناشی از تمایل این اثر برای پوچ‌گرایی است، حتی وقتی که طنز آن به خوبی عمل نمی‌کند. پوچ‌گرایی خرسی پر از مواد مخدر در کنار خلق موقعیت‌های گیج‌کننده و همچنین بسیار خنده‌دار توسط کارگردانی الیزابت بنکس، سبب جذاب‌تر این اثر شدند. صحنه‌هایی همانند خرسی که درختی را در آغوش می‌گیرد یا با یکی از شخصیت‌ها می‌رقصد، تنها بخشی از انتخاب‌های جسورانه الیزابت بنکس به شمار می‌روند. این تصمیمات واقعا متناسب با سبک کارگردانی وی هستند و تا مدت‌ها پس از اتمام فیلم نیز خنده‌های بسیار زیادی را برای مخاطبان فراهم می‌کنند.

فیلم «خرس کوکائینی» پر از صحنه‌های احمقانه، طنز خشک و خشونت و خون بسیار زیاد است و اوقات بسیار خوبی را برای بیننده‌ها رقم می‌زند. این فیلم از آن دست آثاری است که تماشای آن به همراه دوستان می‌تواند فضایی بسیار لذت‌بخش و مملو از خنده را ایجاد کند. این فیلم جدید الیزابت بنکس پر از اجراهای سرگرم‌کننده از سوی بازیگران فوق‌العاده است و جلوه‌های بصری بسیار خوبی دارد. فیلم «خرس کوکائینی» دقیقا همان چیزی است که از عنوان آن مشخص است اما قتل عام، خنده‌ها و صحنه‌های تکان‌دهنده آن تجربه‌ای را به ارمغان می‌آورد که فراتر از انتظار است.