زوال عقل (دِمنشیا) و بیماریهایی مانند آلزایمر نه تنها حافظه افراد را از بین میبرند، بلکه بار مالی عظیمی را بر دوش خانوادهها و کل کشور تحمیل میکنند.
بر اساس برآورد جدیدی که توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) منتشر شده، بار مالی کلی زوال عقل در ایالات متحده در سال ۲۰۲۴ به حدود ۷۸۱ میلیارد دلار خواهد رسید.
این رقم، فراتر از درآمد سالانه بسیاری از شرکتهای بزرگ Fortune 500 است و بیش از سه درصد از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده را تشکیل میدهد.
چه کسانی هزینه میپردازند و چقدر؟
هرچند نهادهای مختلف در گذشته تلاش کردهاند هزینههای مرتبط با زوال عقل را برآورد کنند، اما پروژه USC قصد دارد جامعترین تخمین را ارائه دهد.
روش انجام مطالعه
این تلاش پژوهشی از طریق همکاری چند ساله با مؤسسه ملی پیری (National Institute on Aging) انجام شده و دادههای دقیق بیمههای درمانی را با نظرسنجیهای گسترده ملی ترکیب میکند. سپس با استفاده از روش شبیهسازی پویای خرد (Dynamic Microsimulation) تحلیل میشود.
نتیجه این مدل، نه تنها یک رقم کلی، بلکه تصویری دقیق از نحوه توزیع بار هزینهها میان افراد مختلف، تغییر آنها در طول زمان و تأثیر سیاستها یا درمانهای جدید بر آینده این بیماری است.
هدف پژوهش
جولی زیسیموپولوس، مدیر مشترک برنامه سالمندی و شناخت در مرکز سیاست سلامت و اقتصاد شفر USC و پژوهشگر اصلی این پروژه، میگوید:
«درک بهتر از اینکه چه کسانی این هزینهها را متحمل میشوند و چطور با گذر زمان تغییر میکنند، میتواند به تدوین سیاستهای مبتنی بر شواهد منجر شود و در نهایت تأثیر مالی بیماری را کاهش دهد.»
مدلسازی زوال عقل: چگونه دادهها ترکیب شدند؟
منابع اطلاعاتی اصلی
مدلسازی این تحقیق بر پایه چند مجموعه داده مهم صورت گرفته است:
- مطالعه سلامت و بازنشستگی (Health and Retirement Study): نظرسنجی دوسالانه از بیش از ۲۰ هزار آمریکایی بالای ۵۰ سال که اطلاعاتی در زمینه درآمد، ثروت، وضعیت سلامتی و ساختار خانواده گردآوری میکند.
- دادههای بدون هویت از مراکز Medicare و Medicaid: شامل اطلاعاتی درباره بستریها، ویزیتهای پزشکی، مصرف دارو، و مراقبتهای بلندمدت.
با ترکیب این منابع و اجرای آنها در مدل شبیهسازی، پژوهشگران میتوانند مسیر سلامت جمعیتی نمونه از سالمندان آمریکایی را پیشبینی کرده و نیازهای مراقبتی آنها را تحلیل کنند.
جزئیات هزینهها
برآورد ۷۸۱ میلیارد دلاری شامل چند حوزه عمده است:
- هزینههای مستقیم درمانی و مراقبت بلندمدت برای بیماران: حدود ۲۳۲ میلیارد دلار شامل بستریها، ویزیتها، مراکز پرستاری، مراقبان خانگی و خدمات دیگر.
- پرداخت مستقیم بیماران و خانوادهها: حدود ۵۲ میلیارد دلار، یا ۲۲٪ از کل هزینهها.
- بزرگترین پرداختکننده: Medicare با ۱۰۶ میلیارد دلار، و Medicaid با ۵۸ میلیارد دلار.
هزینههای پنهان زوال عقل فراتر از صورتحسابهای درمانی
صورتحسابهای درمانی تنها بخش قابلمشاهده از کوه یخ هستند. مدل USC ارزش پولی از دسترفتن کیفیت زندگی بیماران و مراقبان آنها را نیز محاسبه کرده است.
برآورد کیفیت زندگی
اقتصاددانان با استفاده از دادههای نظرسنجی درباره کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و تکنیکهایی مانند «تمایل به پرداخت» (Willingness to Pay) این کاهش کیفیت را به پول تبدیل کردهاند.
- ارزش از دسترفته کیفیت زندگی بیماران: حدود ۳۰۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴
- از دست رفتن کیفیت زندگی مراقبان: حدود ۶ میلیارد دلار دیگر
ساعتهای کار بیمزد
- مراقبان غیررسمی (دوستان و اعضای خانواده) در سال ۲۰۲۴ حدود ۶.۸ میلیارد ساعت مراقبت بیمزد انجام خواهند داد.
- اگر این ساعتها را بر اساس دستمزد میانگین ارزشگذاری کنیم، به ۲۳۳ میلیارد دلار دیگر میرسیم.
درآمدهای از دست رفته
افرادی که برای مراقبت از عزیزان خود از شغل خود استعفا میدهند یا ساعات کاری را کاهش میدهند، در مجموع ۸.۲ میلیارد دلار درآمد را از دست میدهند.
تأثیر اقتصادی عظیم زوال عقل
دانا گلدمن، مدیر مؤسس مؤسسه شفر USC و یکی از پژوهشگران اصلی این پروژه، بر اهمیت نتایج این مطالعه تأکید میکند:
«این پژوهش نشان میدهد که زوال عقل چه تأثیر عظیمی بر بیماران، خانوادهها، و مراقبان میگذارد. اما در عین حال، اهمیت توسعه راههای پیشگیری و درمان این بیماریها را نیز برجسته میکند.»
او همچنین خاطرنشان کرد که حتی تأخیرهای کوچک در روند پیشرفت بیماری میتواند منافع اقتصادی عظیمی به دنبال داشته باشد و فشار روحی خانوادهها را کاهش دهد.
داشبورد پویا برای پیگیری هزینههای زوال عقل
این مطالعه در زمانی منتشر میشود که تغییرات سریعی در زمینه درمان زوال عقل در حال وقوع است.
نوآوریهای اخیر
- تأیید داروهای ضد آمیلوئید توسط FDA: برای اولین بار این داروها میتوانند کاهش شناختی در بیماران مبتلا به آلزایمر در مراحل اولیه را کند کنند.
- نشانگرهای زیستی مبتنی بر خون: تشخیص ارزانتر و زودتر را ممکن میسازند، حتی چند سال قبل از بروز علائم.
با تغییر سریع چشمانداز درمان، سیاستگذاران، شرکتهای بیمه، و داروسازان باید تصمیم بگیرند چگونه هزینه این نوآوریها را تأمین کرده و دسترسی عادلانه به آنها فراهم کنند.
هدف داشبورد
با بهروزرسانی سالانه مدل هزینه، پژوهشگران ابزاری فراهم کردهاند که ذینفعان میتوانند به صورت لحظهای تغییرات ناشی از درمانها و سیاستهای جدید را پیگیری کنند.
برنامهریزی برای مقابله با بار مالی زوال عقل
گزارشهای آینده، دستههای هزینهای بیشتری مانند هزینههای حقوقی، اصلاحات خانگی، حملونقل، و تأثیرات روانی را در بر خواهد گرفت تا جامعترین برآورد ممکن از بار اجتماعی زوال عقل ارائه شود.
در حال حاضر، رقم ۷۸۱ میلیارد دلار یادآوری جدی است که این بیماری نه فقط یک چالش بالینی، بلکه یک سونامی اقتصادی است که در حال وقوع است و با افزایش جمعیت سالمند، شدت بیشتری خواهد یافت.
پژوهشگران معتقدند که تنها راه مهار این بحران، برنامهریزی مبتنی بر شواهد است.