در اوج همه‌گیری کووید-۱۹، اختلالات اقتصادی قابل‌توجه منجر به بی‌ثباتی مالی گسترده شد و با کاهش درآمد یا ازدست‌دادن شغل، میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت‌تأثیر قرارداد. گروهی از محققان به رهبری دانشگاه استرالیا جنوبی (UniSA) اخیراً تأثیرات این چالش‌های مالی را بر سلامت روان مورد بررسی قرار داده‌اند.
تحقیقی که داده‌های چین، ژاپن و کره جنوبی را در مراحل اولیه همه‌گیری تجزیه و تحلیل کرد، نشان داد که شوک‌های شدید اقتصادی تأثیرات عمیقی بر سلامت روان داشته و منجر به افزایش اضطراب، مشکلات خواب، بی‌حوصلگی و احساس تنهایی شده است.
محققان نوشتند: «این مقاله به بررسی تأثیر علّی کاهش درآمد بر وخامت اوضاع سلامت روان در طول همه‌گیری می‌پردازد. مطالعه ما با بررسی نه‌تنها تأثیر واقعی یا تجربه شده کاهش درآمد بر سلامت روان، بلکه همچنین چگونگی تأثیر پیش‌بینی کاهش درآمد در ماه‌های آینده بر سلامت روان افراد، مطالعات قبلی را تکمیل می‌کند.»
پیش‌بینی ضررهای مالی در طول همه‌گیری
یافته‌ها به‌ویژه دررابطه‌با پیش‌بینی کاهش درآمد در آینده قابل‌توجه بود که به نظر می‌رسد تأثیر بیشتری بر سلامت روان نسبت به کاهش واقعی درآمد داشته است.
تونی کاولی، همکار نویسنده و استاد اقتصاد در UniSA، گفت: «تحقیقات ما نشان می‌دهد که مشکلات سلامت روان به‌احتمال زیاد به دلیل پیش‌بینی کاهش درآمد نسبت به کاهش واقعی آن رخ می‌دهد. اگرچه به‌طورکلی زنان بیشتر در معرض مشکلات سلامت روان قرار دارند، اما در بسیاری از موارد در مطالعه ما، مردان بیشتر از زنان در واکنش به کاهش واقعی یا پیش‌بینی شده درآمد دچار اضطراب می‌شدند.»
وی افزود: «اولاً، در جوامعی که از نظر ساختار خانوادگی و خانوار سنتی‌تر به نظر می‌رسند، ممکن است مردان فشار اجتماعی بیشتری را برای شاغل ماندن احساس کنند. ثانیاً، آن دسته از صنایعی که احتمال بیشتری برای کاهش درآمد داشتند، به‌احتمال زیاد مشارکت بیشتری از مردان داشتند.»
واکنش‌های روانی به عدم قطعیت اقتصادی
تأثیر اقتصادی همه‌گیری بسیار شدید بود، به‌طوری‌که اداره آمار استرالیا (ABS) ضربه ۴۷ میلیارددلاری به اقتصاد استرالیا را به دلیل تعطیلی‌ها، کاهش تقاضا، کاهش ساعات کاری و ازدست‌دادن قابل‌توجه مشاغل تخمین زد.
کاولی بر اهمیت درک این واکنش‌های روانی به عدم قطعیت اقتصادی تأکید کرد. «ما به چگونگی برخورد مردم با شوک‌های درآمدی در دوران پراسترس دیدگاهی پیدا کرده‌ایم و این فرصتی واقعاً مهم برای پیامدهای آتی سیاست‌گذاری، به‌ویژه در مورد طراحی حمایت‌های دولتی و سایر مداخلات است.»
«برای مثال، واکنش‌های دولت‌ها در اوایل بحران ممکن است به افراد در مدیریت اضطراب‌های ناشی از عدم قطعیت‌های اقتصادی کمک کند.»
ضررهای مالی ناشی از همه‌گیری و سلامت روان
محققان نوشتند: «ما چندین مجموعه برآورد انجام داده‌ایم و این نتیجه در تمام مشخصات مدل معتبر است؛ مشکلات سلامت روان به‌احتمال زیاد به دلیل پیش‌بینی کاهش درآمد نسبت به کاهش واقعی رخ می‌دهد.»
«همچنین تأثیرات منفی کاهش درآمد بر سلامت روان با سن، محل زندگی و به طور قابل‌توجهی با جنسیت مرتبط بود، جایی که به‌طورکلی زنان بیشتر در معرض وخامت اوضاع سلامت روان نسبت به مردان قرار دارند، اگرچه در بسیاری از موارد به‌احتمال کمتری در واکنش به شوک‌های درآمدی واقعی یا پیش‌بینی شده دچار وخامت اوضاع روان می‌شوند.»
ازدست‌دادن شغل در طول همه‌گیری کووید
همه‌گیری کووید-۱۹ منجر به ازدست‌دادن قابل‌توجه مشاغل در سراسر جهان شد که عمدتاً به دلیل تعطیلی گسترده مشاغل، قرنطینه‌ها و رکود اقتصادی بود. بسیاری از بخش‌ها، به‌ویژه مهمان‌نوازی، مسافرت، خرده‌فروشی و تفریح، با اختلالات شدیدی مواجه شدند که منجر به تعدیل‌نیرو و مرخصی اجباری گسترده شد.
این تأثیر در کشورهایی که به‌شدت به صنایعی متکی هستند که نیاز به حضور فیزیکی و تعامل رودررو دارند، عمیق بود. در مقابل، بخش‌هایی مانند فناوری و خدمات دیجیتال اغلب شاهد رشد بودند و از تغییر به سمت دورکاری و وابستگی بیشتر به پلتفرم‌های دیجیتال بهره‌مند می‌شدند.
دولت‌ها با اقدامات مختلفی برای کاهش بیکاری از جمله یارانه برای حفظ کارکنان توسط مشاغل، افزایش مزایای بیکاری و مشوق‌هایی برای بخش‌هایی که به‌شدت تحت‌تأثیر همه‌گیری قرار گرفته بودند، پاسخ دادند. با وجود این تلاش‌ها، عواقب اقتصادی همه‌گیری نرخ بیکاری را در برخی مناطق به سطوحی رساند که از زمان رکود بزرگ مشاهده نشده بود که ماهیت عمیق و گسترده اختلالات شغلی در این دوره را برجسته می‌کند.
بازیابی مشاغل ناهموار بوده است، به‌طوری‌که برخی از بخش‌ها به سرعت به حالت قبل از همه‌گیری بازگشته‌اند، درحالی‌که برخی دیگر هنوز برای رسیدن به سطوح اشتغال قبل از همه‌گیری تلاش می‌کنند.
این مطالعه در مجله Evolution Human Biology منتشر شده است.
