با توجه به اینکه میانگین زمان استفاده از صفحه نمایش برای اهداف غیر آموزشی در نوجوانان بیش از پنج ساعت در روز است، نگرانیها درباره تأثیر آن بر سلامت روان آنان رو به افزایش است.
یک مطالعه اخیر که بهصورت گسترده به این موضوع پرداخته است، ارتباط احتمالی بین افزایش زمان استفاده از صفحه نمایش و علائم افسردگی و اضطراب در نوجوانان را تأیید کرده است.
این پژوهش که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا سان فرانسیسکو انجام شده، یکی از اولین مطالعات بلندمدت است که این روند نگرانکننده را بررسی میکند.
زمان استفاده از صفحه نمایش و علائم افسردگی
این مطالعه یک نمونه متنوع از کودکان ۹ و ۱۰ ساله در سراسر ایالات متحده را به مدت دو سال دنبال کرده است.
نتایج نشان میدهد که ارتباط نزدیکی بین زمان استفاده از صفحه نمایش و مجموعهای از علائم از جمله افسردگی شدیدتر، پرخاشگری، بیشفعالی و عدم توجه وجود دارد.
یک ارتباط روشن بین انجام فعالیتهای صفحهمحور مانند چت ویدیویی، ارسال پیامک، تماشای ویدیو و بازیهای ویدیویی و توسعه علائم افسردگی مشاهده شد.
محققان اشاره کردند که شدت علائم افسردگی بسته به نوع فعالیت صفحهمحور متفاوت بود. دکتر جیسون نگاتا، نویسنده اصلی مطالعه، به این نکته اشاره کرد که ممکن است استفاده از صفحه نمایش بیش از حد، جایگزین فعالیتهای ضروری شود.
دکتر نگاتا توضیح داد: “استفاده از صفحه نمایش ممکن است جایگزین زمانی شود که باید به فعالیتهای فیزیکی، خواب، معاشرت حضوری و رفتارهای دیگری که افسردگی و اضطراب را کاهش میدهند، اختصاص یابد.”
تأثیرات متنوع بر اساس نژاد، اما نه جنسیت
نکته جالب این است که مطالعه نشان داد تأثیرات زمان استفاده بیش از حد از صفحه نمایش بر نوجوانان بسته به نژاد آنها متفاوت است، که جزئیات بیشتری نسبت به یافتههای عمومی ارائه میدهد.
ارتباط بین افزایش زمان استفاده از صفحه نمایش و علائم افسردگی، بیشفعالی و مخالفت در نوجوانان سفیدپوست قویتر از همسالان سیاهپوست یا آسیایی آنها بود. این یافته نشان میدهد که عوامل فرهنگی یا محیطی ممکن است بر تأثیر قرارگیری در معرض صفحه نمایش بر سلامت روان اثر بگذارند.
با این حال، این اثرات به هیچ وجه تحت تأثیر جنسیت شرکتکنندگان قرار نگرفت، که نشان میدهد تأثیرات استفاده از صفحه نمایش بر سلامت روان ممکن است از تفاوتهای جنسیتی فراتر رود.
نقش رسانههای اجتماعی بسته به پیشزمینه نژادی متفاوت است
یک گروه متنوع از شرکتکنندگان در مطالعه، درک جامعتری از تأثیر زمان استفاده از صفحه نمایش بر گروههای نژادی مختلف فراهم کرد – هر کدام با پویاییهای اجتماعی و تنشهای منحصر به فرد خود.
به گفته دکتر نگاتا، نتایج نشان میدهد که صفحهها و رسانههای اجتماعی بسته به پیشزمینه نژادی میتوانند نقشهای متفاوتی ایفا کنند.
او گفت: “برای نوجوانان اقلیت، صفحهها و رسانههای اجتماعی ممکن است نقش متفاوتی داشته باشند و به عنوان پلتفرمهای مهمی برای ارتباط با همسالانی که پیشزمینهها و تجربیات مشابهی دارند، عمل کنند.”
“به جای جایگزین شدن روابط حضوری، فناوری ممکن است به آنها کمک کند تا شبکههای حمایتی خود را فراتر از محیطهای فوری گسترش دهند.”
خطرات استفاده از صفحه نمایش بر سلامت روان
نگرانی فزاینده ما درباره سلامت روان نوجوانان بیاساس نیست. متأسفانه، با افزایش زمان استفاده از صفحه نمایش، احتمال بروز دورههای افسردگی شدید و خودکشی در نوجوانان نیز بهطور نگرانکنندهای افزایش یافته است.
نکته مهم این است که والدین در برابر این اثرات ناتوان نیستند. استفاده از ابزارهایی مانند “طرح استفاده خانوادگی از رسانه” که توسط آکادمی آمریکایی کودکان ارائه شده و نیازهای منحصربهفرد هر کودک را در نظر میگیرد، میتواند به والدین در محدود کردن اثرات منفی زمان بیشازحد استفاده از صفحه نمایش کمک کند.
این مطالعه که در مجله BMC Public Health منتشر شده است، ما را به بازنگری در تأثیر صفحه نمایش بر نسلهای جوانتر فرا میخواند.
مدیریت زمان استفاده از صفحه نمایش در خانواده
مقابله با صفحهها در زندگی روزمره برای خانوادهها دشوار است، بهویژه از زمانی که آنها به بخش عمدهای از هر کاری که انجام میدهیم تبدیل شدهاند. اما نگران نباشید، حتی تغییرات کوچک میتوانند تأثیر بزرگی داشته باشند.
کارشناسان توصیه میکنند که نواحی یا زمانهای بدون صفحه، مانند هنگام صرف غذا یا قبل از خواب، تعیین کنید تا عادات سالمتری تشویق شوند.
گفتگوهای باز درباره استفاده از صفحه نمایش میتواند به نوجوانان کمک کند تصمیمات بهتری بگیرند. والدین میتوانند با نشان دادن اینکه زندگی فراتر از صفحهها است، الگو باشند. در عوض، تلاش کنید این زمان را با فعالیتهای بیرونی، سرگرمیها یا بازیهای خانوادگی پر کنید تا پیوندهای قویتری ایجاد شود.
با تبدیل زمان استفاده از صفحه نمایش به یک مسئولیت مشترک و موضوع گفتگوی منظم، خانوادهها میتوانند تعادلی پیدا کنند که برای همه کارآمد باشد.
این نوع تلاش تیمی نه تنها خطرات زمان بیشازحد استفاده از صفحه را کاهش میدهد، بلکه مهارتهای مهمی مانند تعادل و ارزش دادن به ارتباطات واقعی را نیز آموزش میدهد.
این مطالعه در مجله BMC Public Health منتشر شده است.