مطالعه جدیدی نشان می‌دهد عملکرد شناختی مغزی که ویتامین دی (D) بیشتری داشته باشد، بهتر است.
در این تحقیق میزان ویتامین دی در بدن بزرگسالانی که دچار زوال عملکرد شناختی مغز به درجات مختلف بوده‌اند، بررسی شده است و محققان گفته‌اند نتایج آن می‌تواند به درک بهتر زوال عقل و عوامل آن کمک کند.
آنان می‌گویند این تحقیق، اولین مطالعه‌ای است که در آن میزان ویتامین دی موجود در بافت مغز بررسی می‌شود.
برآورد می‌شود حدود ۵۵ میلیون نفر در جهان به زوال عقل مبتلا باشند و انتظار افزایش این رقم وجود دارد.
محققان به کمک این نتایج می‌خواهند درک بهتری از عوامل بروز این عارضه پیدا کنند تا به روش‌های درمانی برای کند کردن یا توقف روند پیشروی آن دست یابند.
این مطالعه که محققان دانشگاه تافتس ایالات متحده انجام داده‌اند، نشان داد عملکرد شناختی افرادی که مقدار بیشتری ویتامین دی در مغز خود داشتند، بهتر بود.
سارا بوث، نویسنده اول این تحقیق و مدیر پژوهشگاه تغذیه انسانی ژان مه‌یر یواس‌دی‌ای در زمینه سالخوردگی (Jean Mayer USDA Human Nutrition Research Centre on Ageing) در دانشگاه تافتس، گفت: «این تحقیق بر اهمیت مطالعه نحوه پدید آمدن انعطاف‌پذیری در اثر مصرف غذاها و مواد مغذی برای حفاظت از مغز در دوران سالخوردگی در برابر بیماری‌هایی مانند آلزایمر و سایر انواع زوال عقل تاکید دارد.»
مطالعات پیشین نشان داده است ویتامین دی عامل دوام شماری از علمکردهای بدن، از جمله واکنش‌های ایمنی و حفظ سلامت استخوان‌ها است.
این ویتامین در ماهی چرب و نوشیدنی‌های غنی‌شده مانند شیر و آب‌پرتقال وجود دارد. در معرض آفتاب قرار گرفتن به مدت کوتاه نیز می‌تواند یک دوز ویتامین دی در بدن افراد ایجاد کند.
سازمان خدمات ملی سلامت [بریتانیا] در پاییز و زمستان برای افزایش میزان این ویتامین در بدن، مصرف روزانه مکمل‌هایی حاوی ۱۰ میلی‌گرم ویتامین دی را به افراد توصیه می‌کند.
البته این محققان به مردم هشدار داده‌اند از مصرف مقادیر زیاد این ویتامین به عنوان اقدام پیشگیرانه خودداری کنند.
در این مطالعه که در مجله انجمن آلزایمر به نام آلزایمر و زوال عقل منتشر شد، محققان نمونه بافت‌های مغز ۲۰۹ نفر تحت پوشش طرح حافظه مشغول و کهن‌سالی را بررسی کردند.
در این طرح از سال ۱۹۹۷ بیماری آلزایمر را تحت تحقیق طولانی‌مدتی قرار داده‌اند.
بالا بودن میزان ویتامین دی در چهار ناحیه مشخص مغز، با کارکرد شناختی بهتر ارتباط دارد.
از این چهار ناحیه مغز که محققان بررسی کردند، دو ناحیه با تغییرات مربوط به آلزایمر و یک ناحیه با شکل‌هایی از زوال عقل مرتبط با فشار خون ارتباط داشت و یک ناحیه با افول شناختی مربوط به آلزایمر یا بیماری‌های عروقی هیچ ارتباط مشخصی نداشت.
البته میزان ویتامین دی مغز با هیچ یک از نشانه‌های مربوط به آلزایمر در مغزهای مورد مطالعه شامل تشکیل رسوبات آمیلوئید، بیماری جرم لوی یا شواهد سکته‌های مغزی مزمن یا ریز رابطه‌ای نداشت.
محققان گفتند هنوز مشخص نیست ویتامین دی به طور دقیق چگونه می‌تواند بر کارکرد مغز اثر بگذارد.
کایلا شی، نویسنده اصلی این مطالعه و استادیار مدرسه عالی خط‌مشی و علوم تغذیه فریدمن در تافتس، گفت:«اکنون می‌دانیم ویتامین دی به میزان معقولی در مغز انسان وجود دارد و به نظر می‌رسد با افول کمتر کارکرد شناختی همبستگی دارد.»
«اما برای آن که شروع به طراحی اقدام‌های مداخله‌ای آینده کنیم، به تحقیق بیشتری نیاز داریم تا ارتباطات آسیب‌شناختی عصبی ویتامین دی با مغز را دریابیم.
