رؤیای کند کردن روند پیری قرنهاست که ذهن بشر را درگیر کرده است. امروز علم در آستانه تحقق این رؤیا قرار دارد. یکی از کاندیداهای شگفتانگیز در این مسیر، دارویی به نام رپامایسین است؛ دارویی که در ابتدا برای سرکوب سیستم ایمنی و جلوگیری از پسزدگی عضو در بیماران پیوندی طراحی شده بود، اما حالا محققان دریافتهاند که این دارو ممکن است نقش بسیار عمیقتری ایفا کند: محافظت از DNA ما.
از درمان پسزدگی پیوند تا داروی ضد پیری
رپامایسین نخستین بار برای جلوگیری از پسزدگی عضو در بیماران پیوندی ساخته شد. این دارو با مهار پروتئین mTOR که کنترلکننده رشد سلول و متابولیسم است، عمل میکند.
اما آنچه دانشمندان انتظارش را نداشتند این بود که همان دارو، وقتی با دوز پایین استفاده شود، بتواند عمر حیوانات را طولانیتر کند. نتایج تحقیقات نشان داد حیواناتی که رپامایسین دریافت کرده بودند:
- طول عمر بیشتری داشتند
- سیستم ایمنی قویتری داشتند
- التهاب در بدنشان کمتر بود
- انرژی سلولی و متابولیسم بهتری نشان دادند
این یافتهها نشان میداد که رپامایسین نهتنها طول عمر را افزایش میدهد، بلکه کیفیت زندگی را هم بهبود میبخشد و از تخریب وابسته به سن در اندامهای مختلف جلوگیری میکند.
رپامایسین و محافظت از DNA
کشف مهم در تحقیقات جدید
تحقیقات اخیر نشان میدهد که قدرت رپامایسین فراتر از کند کردن رشد سلول است. این دارو به نظر میرسد که از خود DNA در برابر آسیب محافظت میکند.
آسیب به DNA یکی از عوامل اصلی تضعیف سیستم ایمنی در طول زمان است. بنابراین ارتباط مستقیم رپامایسین با کاهش روند پیری و تقویت سیستم ایمنی اهمیت ویژهای دارد.
آزمایشها چه میگویند
در آزمایشها، سلولهای T انسان که در معرض داروی آسیبزننده به DNA قرار گرفتند، به شدت آسیب دیدند و اکثر آنها از بین رفتند. اما وقتی رپامایسین اضافه شد:
- میزان آسیب به DNA کاهش یافت
- سه برابر سلولهای بیشتری زنده ماندند
- این اثر در عرض چند ساعت ظاهر شد که نشان از عملکرد مستقیم دارو دارد
غاده الصالح، پژوهشگر دانشگاه آکسفورد توضیح داد که این اثر رپامایسین چه قبل، چه حین و چه بعد از آسیب اعمال شود، باز هم یکسان باقی میماند.
نتایج مطالعات انسانی
شواهد محکم اما با مکانیسم ناشناخته
مت کیبرلاین از دانشگاه واشینگتن این تحقیق را شواهد محکمی برای نقش محافظتی رپامایسین بر DNA میداند، اما تأکید میکند که مکانیسم دقیق این اثر همچنان ناشناخته است. مرحله بعدی، بررسی تغییرات RNA و پروتئینهای سلولهای ایمنی پس از مصرف دارو خواهد بود.
آزمایشهای بالینی
در یک مطالعه پایلوت، مردان مسن که دوز پایین رپامایسین دریافت کردند:
- آسیب کمتری در DNA سلولهای ایمنیشان نشان دادند
- عملکرد کلی سیستم ایمنیشان حفظ شد
مطالعات طولانیتر حتی نشان داد که رپامایسین سطح پروتئین p21 (نشانگر پیری سلولی) را کاهش داده و سطح پروتئین p53 را افزایش میدهد؛ پروتئینی که علاوه بر مدیریت آسیب DNA، موتورهای انرژی سلول (میتوکندری) را هم تقویت میکند. این اثر دوگانه نشانهای از بهبود پایداری ژنتیکی و سلامت متابولیک است.
رپامایسین و جوانسازی سلولهای ایمنی
سلولهای ایمنی پیر معمولاً نشانگرهای استرس مثل p21 و p53 را به شکل افزایشیافته دارند که نشانه آسیب تجمعی DNA و افت عملکرد است.
رپامایسین باعث شد:
- این نشانگرها کاهش یابند
- فعالیت ایمنی جوانتر شود
- تعادل سیستم ایمنی بازگردد
این اثر میتواند توضیح دهد چرا رپامایسین پاسخ واکسیناسیون را در سالمندان تقویت میکند و خطر عفونتها را کاهش میدهد.
کاربردهای فراتر از ضد پیری
توانایی محافظت از DNA میتواند به موارد دیگری هم کمک کند:
- محافظت از فضانوردان در برابر پرتوهای کیهانی
- کاهش اثرات مخرب درمانهای سرطان
- تقویت سیستم ایمنی سالمندان در زمان پاندمیها
برخی دانشمندان پیشنهاد میکنند که مصرف کوتاهمدت رپامایسین همراه با واکسنها میتواند ایمنی را تقویت کند. همچنین این دارو ممکن است در بیمارستانها یا مراکز مراقبتی به عنوان سپر محافظتی برای افراد مسن استفاده شود.
تعادل حساس: فرصتها و خطرات
با وجود این یافتههای امیدوارکننده، احتیاط لازم است. سلولهای پیری نقشهای مفیدی در ترمیم زخم و دفاع بدن دارند. حذف کامل این سلولها میتواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
بنابراین هدف دانشمندان یافتن دوز بهینه است؛ دوزی که از DNA محافظت کند اما فرآیندهای ترمیم ضروری را مختل نکند. آزمایشهای بالینی دقیق برای رسیدن به این تعادل حیاتی هستند.
گام بعدی
زهیده سلطانوا از دانشگاه ایست آنگلیا خواستار انجام آزمایشهای گستردهتر بر روی زنان و گروههای سنی جوانتر شد. شواهد حیوانی نشان میدهد که رپامایسین در همه افراد به یک شکل عمل نمیکند.
موج بعدی مطالعات تعیین خواهد کرد که آیا این داروی پیوندی واقعاً به دارویی برای طول عمر بیشتر و سالمتر تبدیل میشود یا خیر.
نتیجهگیری
رپامایسین امروز فراتر از یک داروی سرکوب ایمنی دیده میشود. این دارو میتواند کلید جوانسازی سیستم ایمنی و محافظت از DNA باشد. اگر تحقیقات آینده موفقیتآمیز باشد، ممکن است رپامایسین به یکی از مهمترین داروها برای مقابله با پیری و تقویت سلامتی در قرن حاضر تبدیل شود.
اگر به موضوعات مرتبط با ضدپیری و تقویت سیستم ایمنی علاقهمند هستید، توصیه میکنیم تحقیقات جدید در حوزه داروهای mTOR مثل رپامایسین را دنبال کنید. آینده این علم میتواند به شما کمک کند زندگی طولانیتر و سالمتری داشته باشید.