طبق مطالعه‌ای احتمال بیشتری وجود دارد که افراد طیف اوتیسم دچار احساس افسردگی و اضطراب در دوره بارداری شوند.
محققان دریافتند والدین مبتلا به اوتیسم حدود سه برابر بیشتر از افراد غیرمبتلا احتمال دارد گزارش دهند که دچار افسردگی و اضطراب والدگری شده‌اند.
این مطالعه را متخصصان پژوهشگاه اوتیسم دانشگاه کمبریج انجام داده‌اند و طبق آن ۲۴ درصد والدین مبتلا به اوتیسم در برابر فقط ۹ درصد والدین غیرمبتلا به اوتیسم گزارش دادند در دوره بارداری دچار افسردگی شده‌اند.
به علاوه، حدود نیمی (۴۸ درصد) از والدین مبتلا به اوتیسم گفتند مبتلا به اضطراب پیشاتولد شدند، در حالی که فقط ۱۴ درصد والدین غیرمبتلا به اوتیسم چنین چیزی را گزارش کردند.
در این مطالعه ۵۲۴ فرد غیرمبتلا به اوتیسم و ۴۱۷ فرد مبتلا به اوتیسم شرکت داشتند که در همان زمان باردار بودند یا پیش‌تر زایمان کرده بودند.
شرکت‌کنندگان مبتلا به اوتیسم از مراقبت‌های بهداشتی درمانی دوره بارداری اظهار رضایتمندی کمتری کردند و کمتر هم احتمال داشت به متخصصان بهداشت و درمان اعتماد کنند یا احساس کنند سوال‌ها و نگرانی‌هایشان جدی گرفته می‌شود.
همچنین احتمال این‌که این افراد حس کنند پزشکان با آنان رفتار محترمانه‌ای دارند کمتر و احتمال این‌که دچار مشکلات حسی در دوره بارداری شوند بیشتر بود و معلوم شد محیط حسی و معاینه‌های پیشاتولد اغلب برایشان طاقت‌فرسا بوده است.
این محققان می‌گویند یافته‌هایشان «برای پشتیبانی از مبتلایان به اوتیسم در دوره بارداری پیامدهای مهمی دارد.»
دکتر سارا، همپتون محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید: «طبق این مطالعه مبتلایان به اوتیسم طی دوران بارداری در برابر بیماری‌های روانی آسیب‌پذیرتر‌ند و باید طی دوره بارداری برای این افراد خدمات موثر غربالگری و پشتیبانی بهداشت روانی فراهم باشد.»
دکتر روزی هولت، عضو دیگر این گروه افزود: همچنین طبق این نتایج به نفع مبتلایان به اوتیسم است که طی معاینات پیشاتولد از توصیه‌های متخصصان بهداشت برخوردار باشند.
او می‌گوید: «سازگارسازی محیط حسی مراقبت‌های بهداشتی و همچنین چگونگی تبادل اطلاعات طی معاینات پیشاتولد ازجمله این موارد می‌تواند باشد.»
طبق اعلام کارشناسان باید در مورد مبتلایان به اوتیسم که تازه پدر یا مادر شده‌اند تحقیقات بیشتری انجام داد تا بتوان برای سازگاری بهتر با فرزندداری به آن‌ها کمک کرد.
سارا بارون-کوهن، مدیر پژوهشگاه اوتیسم می‌گوید از والدین دچار اوتیسم «در تحقیقات غفلت شده است» و افزود: «برای آن‌که تضمین شود چنین والدینی از پشتیبانی و سازگاری‌های موردنیاز به‌موقع برخوردار می‌شوند، بازتاب یافتن این تحقیق در خط‌مشی و اجرای مراقبت‌های بهداشتی و اجتماعی مهم است.»
