زندگی جهنمی در اندونزی

زنان پناهنده سومالیایی در جاکارتا، پایتخت اندونزی، زندگی را در جهنم تجربه می‌کنند.

فرار از بی‌رحمی و خشونت باورنکردنی در کشور موطن، گریختن از فقر، گرسنگی و بی‌خانمانی و در نهایت زندگی دوباره در جهنم چیزی است که عاید زنان سومالیایی در اندونزی شده است.

زنان سومالی به دلیل وجود شرایط ناگوار زندگی، وضعیت بد اجتماعی و امنیتی، ترس از کشته شدن و همین طور هراس از مورد تجاوز قرار گرفتن و شکنجه شدن خود و اعضای خانواده‌شان از کشور سومالی که زادگاه مادری‌شان است فرار کرده و به کشور اندونزی پناه برده‌اند.

زنانی که از سومالی به اندونزی پناه می‌برند نمی‌توانند به طور قانونی کار کنند یا به امنیت اجتماعی دسترسی داشته باشند. این زنان می‌گویند از هیچ سازمان و مؤسسه کمک‌های اجتماعی و مالی دریافت نمی‌کنند. آنها از خانه‌ای به خانه دیگر می‌روند و از پناهندگان دیگر غذا گدایی می‌کنند.

زنان پناهنده سومالیایی که بی سرپناه می‌مانند و مجبورند شب‌ها را در خیابان به صبح برسانند، با خطرات بیشتری از جمله خشونت جنسی مواجه می‌شوند. به گفته آنها، مردان مدام سعی می‌کنند آنها را در ازای گرفتن یک دلار مجبور به تن دادن به رابطه جنسی کنند.

کمبود غذا از یک طرف و خطرات زندگی شبانه در خیابان و مواجه شدن با مردانی که در شکار رابطه جنسی هستند از سوی دیگر در دست هم می‌دهند تا جاکارتای اندونزی را به جهنمی برای زنان پناهنده سومالیایی مبدل کنند.

بیش از ۱۳ هزار و ۸۰۰ نفر از پناهندگان در جست‌وجوی سرپناه در اندونزی هستند. حدود دو سوم از آنها به کمک متکی هستند یا در کمپ‌های دولتی مخصوص مهاجران روزگار سپری می‌کنند.