این استاد و همکارانش شواهد دیگری را ارائه دادند که نشان می‌دهد چگونه جنب‌وجوش و فعالیت بدنی به کودکان کمک می‌کند. در این تحقیق تعدادی کودک ۷ الی ۹ ساله که می‌دوند و بازی می‌کنند، شرکت دارند. این کودکان در مقایسه با سایر کودکان، حداقل برای ۷۰ دقیقه در روز مهارت‌های ذهنی بهتری از خود نشان می‌دهند؛ به ویژه در فعالیت‌هایی که باید چند کار را همزمان انجام دهند.
این محققان یک برنامه‌ی ۹ ماهه پس از مدرسه به نام «ورزش ذهن کودکان را بهبود می‌بخشد» در دانشگاه ایلینوی را مورد بررسی قرار دادند. ۱۰۹ دانش‌آموز پس از تعطیلی مدرسه تقریباً هر روز یک اسنک خورده و در یک درس مختصر در مورد ورزش و تغذیه شرکت کردند. این کودکان ۷۰ دقیقه می‌دویدند و گرگم به هوا، فوتبال، طناب و بازی‌های دیگر بازی می‌کردند. مسئله رقابت میان این کودکان نبود، بلکه آن چه اهمیت داشت این بود که این کودکان به طور عادی بازی کنند.
به منظور انجام چندین کار به طور همزمان، شخصیتی بر روی صفحه‌ای به این کودکان نشان داده شد که فشار انگشت رنگ و شکل آن را مشخص می‌کرد. کودکانی که در برنامه‌ی تحقیقاتی شرکت داشتند نسبت به سایر کودکان، رنگ و شکل را سریع‌تر و دقیق‌تر تشخیص می‌دادند.
تصویر ذهن کودکانی که در تحقیقات شرکت داشتند، نشان داد که در حین انجام این کار، فعالیت ذهن در بخشی که مربوط به توجه و تمرکز است، افزایش یافته است. هرچه این کودکان زمان بیشتری را در برنامه‌ی تحقیقاتی گذرانده بودند، تغییرات بیشتری در مغز مشاهده می‌شد.
همچنین این تحقیق توانایی توجه، تمرکز و عدم حواس‌پرتی این کودکان را مورد بررسی قرار داد، اما ارتباط محکمی میان این توانایی‌ها و فعالیت‌های بدنی وجود نداشت.
دانشمندان معتقدند شواهد بیشتری وجود دارد که نشان می‌دهند فعالیت بدنی، عملکرد کودکان در مدرسه را بهبود می‌بخشد. یکی از استادان دانشگاه Georgia Regents می‌گوید: « من فکر می‌کنم والدین باید با مسئولین آموزشی صحبت کنند و از آن‌ها سؤال کنند چرا فرزند من ۶ ساعت در روز را نشسته سپری می‌کند، در حالی که یک پسر هفت ساله باید حرکت کرده و پرجنب‌وجوش باشد؟»
پریا اقدامی
