تأثیر رژیم غذایی بر سلامت پوست

تاکید زیادی بر این است که چگونه رژیم غذایی بر سلامت کلی ما تاثیر می‌گذارد. اما در مورد پوست ما چطور؟ پوست ما بزرگترین اندام بدن است و بسیاری از بیماری‌های پوستی هم نشانه‌های داخلی و هم خارجی دارند. تنها تعداد کمی از مطالعات به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که چگونه رژیم غذایی می‌تواند بر برخی از مشکلات پوستی تأثیر بگذارد. من فهرستی از مشکلات شایع پوستی و اینکه چگونه رژیم غذایی می‌تواند به پوست شما کمک کند یا به آن آسیب بزند، تهیه کرده‌ام.

آکنه

آکنه یک مشکل مزمن است که می‌تواند در بخش‌های مختلف بدن و در واحد پیلو‌سباسه (پیاز مو و غدد چربی) ظاهر شود. اندازه و فعالیت غدد چربی (که چربی تولید می‌کنند) به عنوان یکی از عوامل ایجاد آکنه شناسایی شده است. مطالعات نشان می‌دهند که رژیم‌های غذایی با شاخص گلیسمی بالا می‌توانند آکنه را تشدید کنند، از جمله افزایش تعداد ضایعات و شدت آکنه.

رژیم‌های غذایی با شاخص گلیسمی بالا (مانند شکر، نان سفید، برنج سفید) باعث افزایش سطح انسولین می‌شوند. این افزایش، تولید چربی و سنتز آندروژن‌های آدرنال را تحریک می‌کند که در ایجاد آکنه نقش دارند. اگرچه شیر به عنوان یک ماده غذایی با شاخص گلیسمی پایین محسوب می‌شود، اما نقش شیر در تشدید آکنه هنوز مشخص نیست.

مطالعات خودگزارشی زیادی نشان داده‌اند که افراد با مصرف شیر دچار تشدید آکنه شده‌اند. یک مطالعه در آمریکا گزارش داد زنانی که دو لیوان شیر بدون چربی در روز می‌نوشیدند، 44 درصد بیشتر احتمال داشت که به آکنه مبتلا شوند. همه انواع شیر نشان داده‌اند که آکنه را تشدید می‌کنند. پذیرش یک رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین نشان داده است که شدت آکنه و تعداد ضایعات را بهبود می‌بخشد. بر اساس یک مطالعه، 87 درصد از بیماران پس از تغییر به یک رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین، بهبود آکنه را گزارش کردند.

مصرف محصولات لبنی نیز نشان داده است که آکنه را تشدید می‌کند. اگرچه نتایج ناهماهنگ هستند، اما به طور کلی پذیرفته شده است که رژیم‌های غربی که از لبنیات بالایی برخوردارند، آکنه را تشدید می‌کنند.

درماتیت آتوپیک

درماتیت آتوپیک یک مشکل مزمن است که با علائم مزمن، بازگشت دوره‌ای و سابقه خانوادگی قوی تعریف می‌شود. این بیماری به شکل لکه‌های خارش‌دار و پوسته‌پوسته ظاهر می‌شود که با تغییرات فصلی و لباس‌های تحریک‌کننده می‌تواند بدتر شود. ارتباط قوی بین درماتیت آتوپیک و آلرژی‌های غذایی وجود دارد.

گزارش شده است که تا 30 درصد از بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک نیز به یک آلرژی غذایی مبتلا هستند. بسیاری از افراد برای بهبود درماتیت آتوپیک خود، رژیم‌های حذف غذا را امتحان می‌کنند. حذف برخی از غذاها بدون راهنمایی مناسب می‌تواند منجر به سوء‌تغذیه یا مشکلات جدی دیگر شود. قبل از اجرای یک رژیم حذف غذا، توصیه می‌کنم که توسط یک آلرژی‌شناس برای تشخیص رسمی ارزیابی شوید تا مطمئن شوید که محدودیت غذایی شما مفید خواهد بود.

پوست در حال پیری

اساس پیری پوست تجزیه کلاژن و الاستین در پوست است. علل محیطی (مانند نور UV و آلودگی) شناخته شده‌اند، اما شیوه‌های غذایی نیز می‌توانند به آن کمک کنند. مصرف شکر و غذاهای سرخ‌شده یا کبابی می‌تواند محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) را القا کند که به فیبرهای کلاژن آسیب غیرقابل بازگشتی وارد می‌کنند.

در اینجا فهرستی از غذاها وجود دارد که شناخته شده‌اند که التهاب، تشکیل رادیکال‌های آزاد را کاهش داده و سطح قند خون سالم را ترویج می‌دهند! ویتامین C در بسیاری از محصولات OTC یافت می‌شود و شهرت آن در کاهش تشکیل رادیکال‌های آزاد است که در اثر قرار گرفتن در معرض آفتاب ایجاد می‌شود.

غذاهای غنی از ویتامین C:

• توت فرنگی
• پرتقال
• گوجه فرنگی
• کلم بروکسل
• کلم بروکلی
• کلم کیل

غذاهای غنی از اسید فرولیک:

• جوانه بامبو
• برنج
• گندم
• جو
• پاپ کورن

به نظر من، غذاهای غنی از اسید کوجیک (مثل میسو، سس سویا، آب برنج، ساکه) باید به دلیل تأثیرات بالقوه منفی بر عملکرد تیروئید و رشد به‌طور متعادل مصرف شوند. بنابراین بهتر است به‌صورت موضعی استفاده شوند!

بوی بدن

بوی بدن یا بروم‌هیدروزیس یک مشکل است که می‌تواند به دلایل مختلف رخ دهد، اگرچه رژیم غذایی نشان داده است که می‌تواند علائم را تشدید کند. مصرف غذاهایی مانند پیاز، کاری یا سیر می‌تواند به بوی بدن کمک کند. سبزیجات صلیبی مانند کلم و بروکلی و همچنین غذاهایی مانند مارچوبه، کاری یا ماهی نیز می‌توانند باعث ایجاد بوی موقت بدن شوند. الکل می‌تواند دمای بدن شما را افزایش دهد و منجر به تعریق بیشتر شود.

هیدرادنیت چرکی

این مشکل باعث التهاب مزمن و عودکننده در داخل فولیکول مو می‌شود. هیدرادنیت چرکی به صورت جوش‌ها یا دمل‌هایی در زیر بغل، زیر سینه‌ها، کشاله ران یا باسن ظاهر می‌شود.

افرادی که به HS مبتلا هستند، بیشتر احتمال دارد که به سایر مشکلات مانند چاقی و سندرم متابولیک دچار شوند. مطالعات اخیر نشان داده است که ارتباط قوی بین چاقی و شدت علائم HS وجود دارد. برای برخی افراد، کاهش وزن حداقل 15 درصد می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی علائم HS را بهبود بخشد. کاهش وزن برای برخی افراد مبتلا به HS ممکن است دشوار باشد زیرا نشان داده شده است که التهاب مزمن باعث افزایش نشانگرهای پیش‌التهابی می‌شود که با افزایش وزن مرتبط هستند.

پسوریازیس

پسوریازیس یک مشکل مزمن است که با افزایش التهاب و ایجاد پلاک‌های سفید ضخیم روی پوست مشخص می‌شود. مانند سایر مشکلات مزمن التهابی، کاهش وزن دشوار است. پسوریازیس خطر ابتلا به چاقی را افزایش می‌دهد و بالعکس، چاقی باعث افزایش نشانگرهای پیش‌التهابی می‌شود که ممکن است پسوریازیس را بدتر کند. علل محیطی مانند رژیم غذایی نشان داده است که بر پسوریازیس تأثیر می‌گذارد.

رژیم‌های کم‌کالری با محدوده 800-1000 کالری در روز در کاهش وزن و کاهش شدت پسوریازیس مفید بوده‌اند.

گنجاندن اسیدهای چرب غیراشباع مانند امگا 3 و اسید اولئیک ایده خوبی است، زیرا این‌ها ضدالتهاب هستند. بهتر است از اسیدهای چرب امگا 6 اجتناب شود، زیرا این‌ها التهاب‌زا هستند و می‌توانند پسوریازیس را تشدید کنند. رژیم‌های غذایی غنی از غذاهایی مانند ماهی سالمون، غذاهای دریایی و روغن‌های گیاهی منبع خوبی از امگا 3 هستند.

علاوه بر این، غذاهای با شاخص گلیسمی پایین به حمایت از اثرات سالم مصرف امگا 3 کمک می‌کنند.

پسوریازیس با چندین مشکل دیگر، از جمله بیماری سلیاک همراه است. خطر ابتلا به هر دو مشکل سه برابر است. گزارش شده است که رژیم‌های بدون گلوتن به کاهش شدت پسوریازیس در بیماران با آنتی‌بادی سلیاک کمک می‌کنند. تشخیص می‌تواند با کمک یک متخصص پزشکی انجام شود.

بسیاری از گزینه‌های فوق بخشی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل هستند. به یاد داشته باشید، هرگونه تغییر در سبک زندگی نیاز به دوره تطبیق دارد. به خودتان 3 تا 6 ماه زمان بدهید تا ببینید آیا این تغییرات برای شما مناسب است یا خیر. یادتان باشد، شما همان چیزی هستید که می‌خورید!