اما نزدیکی به سوپرمارکتها به تنهایی نمیتواند به کاهش وزن کودکان کمکی کند. بلکه کودکانی موفقتر بودند که بیشترین تغییرات را در عادات غذاییشان داشتند در برنامه از دست دادن وزن ثبت نام کرده و به توصیه های مربیان درانتخاب غذای سالمتر گوش داده اند.
مرض چاقی در تمام دنیا موضوع اصلی سلامت عمومی جامعه است. بر اساس اطلاعات مراکز کنترل و جلوگیری از بیماری در آمریکا طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲ درصد کودکان چاق در سنین ۶ تا ۱۱ ساله ۱۸ درصد بیشتر از سنین دیگر رشد داشته است.
مطالعات نشان می دهد که دسترسی به خرده فروشانی که غذای سالم میفروشند به تناسب وزن کمک می کند.
در مقاله ای که ۲۱ ژانویه در ژورنال سلامت عمومی آمریکا منتشر شد، محققان با بررسی وزن ۵۰۰ کودک ۶ تا ۱۲ ساله که در برنامه آزمایش چاقی ماساچوست در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ شرکت کردند، همگی شاخص حجم بدنی ۹۵ یا بالای آن داشتند. شاخص حجم بدن، میزان چربی بدن بر پایه قد و وزن است. در برنامه کاهش وزن، بعضی از بچه ها مراقبتهای معمولی داشتند، در حالیکه بقیه برنامه ای هدفدار با کمک مربیان سلامت داشتند و خبرنامهای نیز درباره نحوه تشویق والدین برای مصرف میوه و سبزیجات و دستورالعملهایی در این خصوص را دریافت میکردند. نزدیکی به سوپرمارکت موجب افزایش مصرف میوه و سبزیجات و کاهش وزن شد، اما هیچ اثری بر روی مصرف نوشیدنی شکردار نداشت. نوشیدنی شکردار در اضافه شدن وزن تاثیر دارد.
با هر مایل نزدیکی به سوپرمارکتها، کودکان شرکت کننده در این برنامه مصرف میوه و سبزیجات را ۲۹ پرس در روز افزایش دادند و مقدار شاخص حجم بدن آنها به میزان کمی (متوسط ۰.۰۴ واحد) در مقایسه با گروه مراقبتهای معمولی کاهش یافت.
برای مثال: تغییر شاخص حجم بدن به میزان ۰.۰۵ واحد، برای دختری ۹ ساله با شاخص حجم بدن ۹۵ برابر با ۴۹۵ گرم است.
وقتی محققان به عواملی مانند درآمد خانوار و سطح تحصیلات توجه کردند، اثر مثبت نزدیکی به سوپرمارکت کم رنگتر شد. تحقیقات قبلی در مورد دسترسی به مغازههای مواد غذایی نتایج متضادی را بوجود آورد. در یکی از تحقیقها بریان البل، در دانشگاه نیویورک فهمید که رژیم کودکان بعد از باز شدن سوپرمارکتی بزرگ در نزدیک خانه هایشان تغییر زیادی نکرده است.
البل، استادیار سلامت جامعه و بیمه سلامت میگوید: «ما تاثیر سوپرمارکتها را بر کودکانی که در برنامه کاهش وزن حضور داشتند بررسی کردیم و فهمیدیم که دسترسی به سوپرمارکت ها تاثیر مهمی بر روی آنها داشته است.»
جنیفر تمپل استاد بخش سلامت جامعه و سلامت رفتاری دانشگاه نیویورک در شهر بوفالو (تمپل در تحقیقات جدید شرکت نکرد) میگوید: «این تحقیقات باید با احتیاط انجام شوند.» وقتی محققان ارتباطی در این باره پیدا کردند تمپل گفت: «محال است که مغازه خواربارفروشی عامل تغییر شاخص حجم بدن یا تغییر مصرف میوه و سبزیجات باشد. تغییر مصرف میوه و سیزیجات و شاخص حجم بدن ممکن است به عوامل دیگری مانند درآمد خانوار وابسته باشد. تحقیقات آینده باید بجای کمک به خانوادههایی که به راحتی به غذاهای سالم در مغازه ها و رستورانها دسترسی دارند، بر کاهش وزن در خانواده هایی تمرکز کند که دسترسی محدودی به سوپرمارکت دارند. گزینههای سالمتر برای غذا شامل خرید سبزیجات کنسرو شده و یخ زده و مغازه های کشاورزان محلی است.»
فیچنر پیشنهاد خرید محصولات بادوام تر را میدهد. او میگوید: «سیب یک الی دو هفته در یخچال می ماند. پرتقال بادوام تر از انگور و موز است. میوههای یخ زده بدون شکر هم گزینه ی دیگری برای انتخاب غذای سالم است.»