لوازم آرایشی پاک کننده

احتمالا برای بسیاری از ما پیش آمده که به داروخانه‌ها، فروشگاه‌های زنجیره‌ای و فروشگاه‌های لوازم آزمایشی، برای خرید محصولات مراقبت از پوست رفته باشیم. همچنین تبلیغات و جذب مشتری در محصولات مراقبت از پوست روز به رز در حال افزایش چشمگیری است. چه کسی می‌داند که خرید یک مرطوب کننده ممکن است خطرناک باشد؟

اخیرا، تبلیغات لوازم آرایشی مراقبت از پوست و پاک کننده‌ها در همه جا دیده می‌شود – در تلویزیون‌ها و برخی کتاب و مجلات پرفروش. واضح است که این محصولات یکی از جدیدترین تجارت زیبایی محسوب می‌شوند. اما دلیل افزایش چشمگیر آن در میان مردم چیست و آیا علم واقعا آن را تایید می‌کند؟

نگاهی به لوازم آرایشی: یک تاریخ مختصر

به نظر می‌رسد که جنبش لوازم آرایشی و پاک کننده‌ها به دلیل نبود نظارت قانونی بر لوازم آرایشی و مراقبت‌های شخصی (لوسیون، خمیر دندان، شامپو و غیره) ایجاد شده است.

FDA (سازمان غذا و دارو)، در سال ۱۹۳۸ قانون غذایی، دارو و لوازم آرایشی را تصویب کرد. با این حال، مواد تشکیل دهنده مورد استفاده در لوازم آرایشی (به استثنای مواد افزودنی رنگی) از قوانین نظارتی FDA معاف هستند. این قوانین شامل نیاز به تایید یا رد یک محصول در صورت یافتن یک عنصر خطرناک در آن است. در عوض، بیشتر نظارت‌ها بر لوازم آرایشی از طرف انجمی‌های شخصی محصولات مراقبت از پوست است که معمولا توسط صنعت لوازم آرایشی پشتیبانی می‌شوند.

بعضی از آنها به دلیل درگیری منافع به مشکلاتی بر خورده‌اند. گروه‌های فعال، از جمله گروه‌های فعال محیط زیست و کمپین لوازم آرایشی ایمن، برای دسته بندی مواد موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی تجاری به عنوان مواد مضر یا مناسب برای استفاده موضعی، دست به کار شدند. همچنین برخی فروشگاه‌های آنلاین و خرده فروشی‌ها به دنبال آن‌ها بودند.

هر یک از طرفداران این جنبش، برای خود لیستی از مواد تشکیل دهنده «بد» را ارائه دادند. اکثر این مواد شیمیایی به یک یا چند دسته تقسیم می‌شوند: تحریک کننده یا آلرژی‌زا؛ اختلال بالقوه غدد درون ریز (مواد شیمیایی که می‌توانند هورمون‌های طبیعی بدن ما را تقلید کنند و در سیگنال‌های نرمال شیمیایی ما تداخل ایجاد کنند )؛ و سرطان‌های بالقوه (عوامل ایجاد کننده سرطان).

تحریک کننده‌ و آلرژی‌زا ها

موادی در پاک کننده‌ها که باید از آنها اجتناب کرد: متیلیستیازولینون  (MI)، MCI، مشتقات ویتامین A، عطر و رایحه، فنوکسی اتانول، فرمالدئید‌ها و مواد نفتی.

علم چه می‌گوید: MI/MCI، رایحه‌ها، و فرمالدئید‌ها، علل اصلی آلرژی‌های درماتیت و التهابات پوستی هستند. جوش‌هایی گاهاً بزرگ بر روی پوست که با ادامه استفاده این مواد ممکن است مزمن شوند. در واقع، به دلیل وجود این مواد در بسیاری از محصولات آرایشی معمول و ارتباط آن با بیماری درماتیت، همه این سه مواد به عنوان “آلرژی سال” توسط انجمن درماتیت آمریکا نامگذاری شده‌اند.

اختلالات غدد درون ریز بالقوه

موادی در پاک کننده‌ها که باید از آنها اجتناب کرد: تریکلوزان و تریکلوکانبن، تولوئن، رزورسینول، مشتقات نفتی، هیدروکسیانیزول بوتیل (BHA)، اسید بوریک و بورات سدیم، فتالات، پارابن‌ها و فنوکسی اتانول

علم چه می‌گوید؟

بسیاری از مطالعات در حیوانات نشان می‌دهد که ارتباط مستقیمی بین این ترکیبات و اختلالات هورمونی وجود دارد و این ترکیبات در دوزهای بالاتر، برای مثال در افرادی که بیش از حد از محصولات مراقبت‌های آرایشی و بهداشتی استفاده می‌کنند، می‌تواند خطرناک باشد. برخی مطالعات انسانی مصرف این مواد را با افزایش میزان ادرار یا مواد شیمیایی داخل خون به دلیل اختلالات غدد درون ریز مرتبط می‌دانند. با این حال، درک چگونگی و یا اندازه‌گیری‌های دقیق این مواد شیمیایی در مایعات بدن به دلیل استفاده از لوازم آرایشی و یا محصولات مراقبت شخصی کمی دشوار است.

سرطان‌زای بالقوه

موادی که باید از آنها اجتناب کرد: ۱ و ۴ دی اکسان، فرمالدئید‌ها، مشتقات زغال سنگ، مشتقات نفتی و عصاره جفت حیوانی (placenta extract)

علم چه می‌گوید؟

موسسه ملی سرطان به دلایل محکمی، فرمالدئید‌ها را به عنوان یک ماده سرطان‌زا می‌شناسد. این ماده با شکل‌گیری سرطان در حیوانات و دوزهای بالا در انسان ها مرتبط است. اگر این دلیلی کافی برای اجتناب از فرمالدئید‌ها نیست، باید بداند که این ماده در میان ۱۰ ماده آلرژی‌زای اصلی قرار دارد.

استفاده صنعتی از مشتقات زغال سنگ نیز با سرطان مرتبط است (موادی که در بخاری‌های دودکش قدیم استفاده می‌شده)؛ هر چند که محصولات زغال سنگ برای سال‌های بسیاری در درمان امراض پوستی مانند پسوریازیس و اگزما مورد استفاده قرار گرفته است.

مشتقات نفتی که به شدت تصفیه شده‌اند، مانند موادی که در محصولات مراقبت از پوست یا لوازم آرایشی استفاده می‌شوند، به نظر نمی‌رسید که دلیل سرطان باشند. ۱ و ۴ دی اکسان نیز با سرطان در حیوانات مرتبط بود در حالی که مطالعات درباره این عنصر در انسان‌ها هنوز تکمیل نشده است.

سخن آخر

جنبش لوازم زیبایی و آرایشی بهداشتی ما را به بررسی دقیق‌تر این محصولات گمارده است، که می‌تواند یک حرکت مثبت استباشد همچنین شواهد علمی از اجتناب مواد تشکیل دهنده‌ای که می‌توانند در محصولات مراقبت شخصی یافت شوند از جمله MI / MCI، مخلوط رایحه‌ها و فرمالدئید‌ها، حمایت می‌کند. اجتناب از این مواد، نقطه خوبی برای شروع است، اما لازم نیست که کل وسایل آرایشی خود را دور بریزید: برای حمایت از ارتباطات بین مصرف دوز کم کرم‌های موضعی حاوی این مواد شیمیایی و سلامت انسان، هنوز مطالعات بیشتری لازم است.