رژیم غذایی من برای بیماری مایاستنیا گراویس (MG)

پیدا کردن رژیم غذایی مناسب برای کنترل علائم یک بیماری مزمن ممکن است فرآیندی طولانی و چالش برانگیز باشد. مایاستنیا گراویس (MG) یک اختلال ایمنی است که باعث ضعف عضلانی و سبب مشکل در انجام وظایف روزمره می‌شود. در مواجهه با این شرایط، یافتن یک رژیم غذایی که به کنترل علائم کمک کند و به حفظ سلامت کلی بپردازد، بسیار مهم است.

براساس تجربه‌ام، رژیم‌های مختلف برای افراد مختلف مناسب هستند و مهم است با رژیم‌های مختلف آزمایش کنید تا بهترین راهکار را برای خودتان پیدا کنید. در مورد من، به دلایل اخلاقی، از سن ۹ سالگی پسکتاریان (رژیم غذایی ماهی‌خواری) بوده‌ام. می‌خواستم به طور کامل گیاهخوار شوم. با این حال، زمانی که آنمی (کم‌خونی) داشتم، پزشکم به من پیشنهاد داد که مقداری پروتئین حیوانی را در رژیم غذایی خود نگه دارم. با گذر زمان، مصرف لبنیات و گلوتن را قطع کردم که به من کمک کرد حالت عملکردی بهتری داشته باشم، کمتر با پف‌زدگی و کاهش قوام مغزی روبرو شوم و هضم غذا راحت‌تری داشته باشم.

زمانی که به MG تشخیص داده شدم، متوجه شدم که برخی از غذاها علائم من را تشدید می‌کنند، مانند گوش‌خراشی یا افزایش ضعف. من شروع کردم روزنامه غذایی را نگاه دارم تا ثبت کنم کدام غذاها وضعیتم را بدتر می‌کنند.

متوجه شدم که سویا و غذاهای پرشکر و نمک تأثیر قابل توجهی دارند، بنابراین آن‌ها را حذف کردم. من به‌طور اتفاقی با یک زنی از آمریکا به صورت آنلاین برخورد کردم که پس از بررسی کلی غذا، ۱۷ سال به سرعت بهبودی پیدا کرده بود. پس از صحبت با او در یک تماس، تصمیم گرفتم که آن را امتحان کنم. در ابتدا، حالت خوبی داشتم، اما بعد از مدتی، احساس ضعف بیشتری نسبت به حالت معمول داشتم. این زن در آمریکا گلوتن را در رژیم غذایی خود نگه می‌داشت و این مسئله به این معنی بود که گزینه‌های غذایی زیادی برای من وجود نداشت.

با این حال، من همچنان به آن ادامه دادم زیرا می‌خواستم آن را امتحان کنم، اما متوجه شدم که رژیم غذایی تمامیت کلی غذاهای گیاهی برای من مؤثر نبوده است همانطور که برای او بوده است. من بسیار گرسنه بودم، به هر مقداری که می‌خوردم، خسته به طور کلی خوب نبودم. سپس رژیم پروتکل ایمنی (AIP) را کشف کردم که نوعی رژیم غذایی از حذف برخی از غذاها طراحی شده است تا التهاب را کاهش داده و به طور احتمالی علائم بیماری‌های ایمنی را تسکین دهد.

رژیم AIP شامل حذف برخی از غذاها از رژیم غذایی شما برای یک مدت زمان، به طور معمول ۳۰ تا ۶۰ روز، و سپس به آرامی بازگرداندن آنها به منظور تعیین غذاهایی است که ممکن است باعث واکنش ایمنی شوند. برخی از غذاهایی که حذف شدند شامل غلات، لگوم، لبنیات، غذاهای فرآوری شده، شکرهای تصفیه شده و الکل هستند.

در مرحله حذف، رژیم AIP بر تأمین غذاهای کامل با تغذیه بالا تأکید می‌کند؛ مانند سبزیجات، میوه‌ها، منابع پروتئین با کیفیت (مانند گوشت و چربی و ماهی گرفته شده دریا) و چربی‌های سالم (مانند آووکادو، روغن نارگیل و روغن زیتون).

می‌دانم که بسیاری از افرادی که اختلالات ایمنی دارند با این رژیم غذایی موفقیت زیادی داشته‌اند، اما برای من این رژیم دشوار بود زیرا باید گوشت را به رژیم غذایی خود اضافه کنم، چیزی که از سن ۹ سالگی مصرف نکرده بودم و به عنوان یک عاشق حیوانات، این برای من مبارزه ذهنی بود.

با این حال، به یک نقطه رسیده بودم که بهداشتم باید در اولویت باشد، بنابراین با رژیم غذایی جدیدم شروع کردم. از زمانی که روی این رژیم غذایی هستم، بدنم بسیار خوب به آن پاسخ داده است. احساس قدرت فیزیکی و روانی بیشتری نسبت به مدت طولانی‌تری داشتم. متوجه شدم که علائم مربوط به MG به طور کمتری در این رژیم جدید حاضر بوده و اینکه ناخن‌ها، ابروها و مژه‌هایم بیشتر از همیشه رشد کرده‌اند، ممکن است نشان دهنده نقص‌های تغذیه‌ای قبلی باشد که در حال حاضر تأمین شده‌اند. هنوز به بازگرداندن غذا شروع نکرده‌ام زیرا در واقع می‌بینم که روی رژیم غذایی انتخاب‌های زیادی دارم و می‌خواهم ابتدا مطمئن شوم که روده‌هایم به درستی از هر التهابی که قبلاً وجود داشته است، بهبود یافته است.

متوجه شده‌ام که یافتن رژیم غذایی بهینه برای کنترل علائم مایاستنیا گراویس واقعاً یک فرایند آزمایش و خطا است. رژیم‌های مختلف برای افراد مختلف کار می‌کنند و ضروری است که آزمایش کنید تا بهترین راهکار را برای خودتان پیدا کنید. در مورد من، رژیم پروتکل ایمنی برایم تغییراتی بسیار مهمی ایجاد کرده است و من به هر کسی با MG یا اختلال ایمنی دیگر توصیه می‌کنم که آن را امتحان کند.