رشد چشمگیر امید به زندگی که نیمه اول قرن بیستم را تعریف کرد، حالا سرعتش را از دست داده است. تحلیل تازه‌ای از داده‌های ۲۳ کشور ثروتمند و کم‌مرگ‌ومیر نشان می‌دهد نسل‌هایی که پس از سال ۱۹۳۹ متولد شده‌اند همچنان عمر طولانی‌تری خواهند داشت.
پیری همیشه یکی از بزرگ‌ترین معماهای بشری بوده است. چرا برخی موجودات خیلی سریع‌تر توان و نشاط خود را از دست می‌دهند، اما برخی دیگر برای مدت طولانی‌تری جوان و پرانرژی می‌مانند؟
احساس داشتن معنا و جهت در زندگی می‌تواند به محافظت از مغز در برابر پیری کمک کند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند افرادی که هدفمندتر زندگی می‌کنند، کمتر دچار اختلال شناختی می‌شوند و اگر هم کاهش عملکرد شناختی اتفاق بیفتد، دیرتر آغاز می‌شود.
دهه‌هاست که مطالعات روی موش‌ها، میمون‌ها و حتی کرم‌های گرد نشان داده‌اند که محدودیت کالری می‌تواند کلید افزایش طول عمر باشد. اما مشکل اینجاست که گرسنگی مداوم برای اکثر افراد گزینه جذابی نیست و پیروی از چنین رژیم‌های سخت‌گیرانه‌ای به‌خصوص در مواجهه با موقعیت‌های روزمره مثل تولدها و مهمانی‌ها به سرعت کاهش می‌یابد.
به گزارش نیویورک تایمز، برای داشتن پیری سالم و طول عمر بالا، نیازی به روش‌های پرهزینه و پیچیده نیست. متخصصان می‌گویند چند دقیقه ورزش در روز، خواب منظم، تمرین ساده آگاهی ذهنی و ایجاد عادت‌هایی متناسب با اهداف شخصی می‌تواند تأثیر چشمگیری بر طول عمر داشته باشد.
مطالعات نشان می‌دهند که کاهش ایزولوسین در رژیم غذایی می‌تواند تا ۳۳٪ عمر را افزایش دهد. با ما همراه باشید تا تأثیر این اسید آمینه بر سلامت و پیری را بررسی کنیم.
دانشمندان موفق به شناسایی پروتئینی به نام s-KL شده‌اند که با یک دوز می‌تواند طول عمر، قدرت عضلات و عملکرد مغز را بهبود بخشد. این کشف می‌تواند تحولی در درمان پیری ایجاد کند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهند که حتی اگر فقط آخر هفته‌ها ورزش کنید، می‌توانید از فواید کامل ورزش بهره‌مند شوید. در این مقاله بخوانید که چگونه ورزشکار آخر هفته بودن، راهی معتبر برای حفظ سلامت قلب و افزایش طول عمر است.
در سال‌های اخیر، غوطه‌وری در آب سرد به یکی از روندهای محبوب در حوزه سلامت و برنامه‌های ورزشی تبدیل شده است. بسیاری از افراد به فواید آن معتقدند و ادعا می‌کنند که این روش باعث افزایش شفافیت ذهنی و بهبود ریکاوری بدن می‌شود. اما علم چه می‌گوید؟ آیا این ادعاها واقعیت دارند؟
مطالعات جدید نشان می‌دهند که ارتباطات اجتماعی و سلامت روان تأثیر قابل‌توجهی بر طول عمر دارند. آیا تنهایی می‌تواند خطر مرگ زودرس را افزایش دهد؟