خواب زیاد یا کم، چرت‌زدن‌های طولانی، خواب بی‌کیفیت، خرناس، خروپف و آپنه [وقفه تنفسی در خواب] از جمله مشکلاتی‌اند که باعث اختلال در خواب می‌شود. روزنامه بریتانیایی ایونینگ‌استاندارد می‌نویسد، براساس یافته‌های مطالعه‌ای جدید، خطر بروز سکته در افرادی که به بیش از پنج مورد از این مشکلات را دارند بیشتر است و آن‌هایی که خروپف می‌کنند، تقریبا دوبرابر بیشتر از آن‌هایی که به این عارضه مبتلا نیستند، سکته می‌کنند.
این پژوهشگران دریافتند افرادی که بیش از ۹ ساعت یا کمتر از پنج ساعت می‌خوابند، احتمالا بیشتر از افرادی که به‌طور میانگین هفت ساعت می‌خوابند، سکته مغزی می‌کنند.
این یافته‌ها که در نشریه عصب شناسی (Neurology) منتشر شد، مشکلات خواب را مسبب اصلی سکته مغزی نمی‌داند اما نشان می‌دهد که بین این دو ارتباطی وجود دارد.
از میان چهار هزار و ۴۹۶ نفر شرکت‌کننده در این مطالعه، دو هزار و ۲۳۸ نفر سابقه سکته داشتند. کریستین مک‌کارتی، از دانشگاه گالوی ایرلند، گفت: «نتایج مطالعه ما نشان می‌دهد که مشکلات خواب باید به منزله یک حوزه مهم در پیشگیری از سکته موردتوجه قرار گیرند.»
مشکلات تنفسی حین خواب نظیر خرناس، خرخر کردن، آپنه و اختلال تنفس با بروز سکته ارتباط معناداری دارند. پژوهشگران با بررسی تاثیر سایر عوامل افزایش‌دهنده خطر سکته نظیر مصرف دخانیات، فعالیت بدنی کم، افسردگی و مصرف الکل به نتایج مشابه رسیدند. آن‌ها تاثیر چرت زدن را روی بروز سکته بررسی کردند و دریافتند افرادی که در طول روز بیش از یک ساعت چرت می‌زنند، ۸۸ درصد بیشتر از آن‌هایی که در طول روز نمی‌خوابند، سکته می‌کنند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد احتمال بروز سکته در افرادی که خرخر می‌کنند، ۹۱ درصد بیشتر از کسانی است که خرخر نمی‌کنند و افرادی که خروپف می‌کنند، تقریبا سه برابر بیشتر از بقیه سکته می‌کنند.
همین‌طور احتمال بروز سکته در کسانی که آپنه خواب دارند، سه برابر بیشتر از بقیه افراد است.
دکتر مک‌کارتی گفت باتوجه به این نتایج، پزشکان می‌توانند به افرادی که مشکلات خواب دارند، از قبل درباره این خطرها هشدار بدهند.
ایونینگ‌استاندارد به نقل از دکتر مک‌کارتی نوشت: «مداخلات برای بهبود کیفیت خواب باعث کاهش خطر سکته قلبی می‌شود و باید موضوع پژوهش‌های آتی قرار بگیرد.»
