باکتری‌ها می‌توانند پروستات را عفونی کنند و این امر منجر به التهاب پروستات می‌شود. واژه پزشکی برای این مشکل “پروستاتیت باکتریایی” است. این مشکل می‌تواند باعث درد شدید و مشکلات به هنگام ادرار شود.
پروستات به اندازه یک گردو است که در زیر مثانه قرار دارد و ترکیبی را در منی تولید می‌کند. مجرای ادرار، لوله‌ای که مثانه را به آلت تناسلی وصل می‌کند، از طریق پروستات عبور می‌کند و ادرار را در خود نگه می‌دارد.
در این مطلب قصد داریم تا در مورد انواع، علل و علائم عفونت‌های پروستات توضیح مختصری عرضه کنیم:
انواع پروستاتیت
وقتی علت عفونت است، دو نوع اصلی پروستاتیت وجود دارد:
پروستاتیت باکتریال حاد
اگر فردی دچار عفونت حاد یا کوتاه مدت پروستات باشد، علائم شدید هستند و به طور ناگهانی رشد می‌کنند.
پروستاتیت، اصطلاحی به معنی التهاب پروستات است. پروستاتیت حاد غیرعادی است و علت آن همیشه عفونت است.
عفونت به درمان فوری نیاز دارد، زیرا این بیماری می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند.
پروستاتیت باکتریایی مزمن
پروستاتیت باکتریایی مزمن یا درازمدت باعث ایجاد علائمی می‌شود که بیش از چند ماه طول می‌کشد.
اگر یک عفونت مسئول التهاب باشد، جامعه پزشکی این بیماری را پروستاتیت باکتریایی مزمن می‌نامد.
اگر علت متفاوتی وجود داشته باشد، این بیماری یا پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن نامیده می‌شود و در ۱۰ تا ۱۵ درصد مردان در ایالات متحده تاثیر می‌گذارد.
علل چیست؟
پروستاتیت حاد ناشی از عفونت باکتریایی است. اغلب، باکتری از ادرار به غدد پروستات گسترش می‌یابد.
اگر آنتی‌بیوتیک‌ها باکتری‌ها را نکشد، پروستاتیت ممکن است مجددا شروع شود و مزمن شود.
اگر فرد عفونت باکتریایی ندارد، پروستاتیت ممکن است از:
- آسیب عصبی در پایین دستگاه ادراری ، بعد از عمل جراحی یا تروما
- پاسخ سیستم ایمنی بدن به عفونت ادراری قبلی (UTI)باشد
عوامل خطر
احتمال عفونت پروستات در برخی افراد بیشتر است. عوامل خطر عبارتند از:
- ۵۰ ساله یا جوان‌تر باشد
- از کاتتر استفاده کرده باشد
- داشتن عفونت فعلی مثانه یا UTI
- در گذشته دچار پروستاتیت شده باشد
- داشتن صدمات پایدار به لگن تحت پروسه‌های مربوط به مجرای ادرار یا پروستات
- داشتن HIV یا ایدز
علائم
علائم و نشانه‌های پروستاتیت باکتریال به درجه حاد یا مزمن بودن آن بستگی دارد.
پروستاتیت باکتریایی حاد
علائم به سرعت ظاهر می‌شوند و شدید هستند. این علائم می‌توانند شامل:
- بوی ناخوشایند ادرار
- وجود خون در ادرار یا منی
- دردهای بدن
- احساس سوزش هنگام ادرار
- به سختی ادرار کردن
- تب و لرز
- تکرر ادرار
- حالت تهوع
- ۲ الی ۳ بار ادرار کردن در هر شب
- درد در قسمت پایینی شکم یا کمر
- استفراغ
پروستاتیت حاد باکتریایی نیاز به مراقبت های فوری پزشکی دارد.
پروستاتیت باکتریال مزمن
علائم ممکن است خفیف تا متوسط باشند و یا به تدریج تشدید می‌شود یا طی چند ماه می‌آید و می‌رود.
جامعه پزشکی معتقد است پروستاتیت باکتریایی در صورتی مزمن است که علائم حداقل تا ۳ ماه وجود داشته باشد و شامل:
- نیاز فوری به ادرار کردن
- درد مثانه
- درد و سوزش هنگام ادرار
- کاهش شدت و فشار ادرار
- تکرر ادرار
- درد در پایین شکم یا کمر یا کشاله ران
- درد بیضه‌ها یا آلت تناسلی
- انزال دردناک باشد.
روش تشخیص
برای تشخیص یک عفونت پروستات، دکتر می‌تواند اقدامات زیر را انجام دهد:
- گرفتن یک پیشینه پزشکی از بیمار
- سوال در مورد علائم و نشانه‌ها
- انجام معاینه فیزیکی از جمله معاینه رکتال دیجیتال
- تجزیه و تحلیل یک نمونه ادرار برای تشخیص علائم عفونت
پزشک همچنین ممکن است یک یا چند مورد زیر را انجام دهد:
- آزمایش خونبرای بررسی علائم عفونت و یا مشکلات دیگر
- بررسی مایع منی، برای بررسی علائم عفونت
- آزمایشات تصویربرداری، برای بررسی انسداد یا مسائل دیگر در دستگاه ادراری یا پروستات
- ماساژ پروستات و بررسی تخلیه غیر طبیعی
- بیوپسی، که شامل گرفتن بافتی از پروستات و بررسی آن در زیر میکروسکوپ است
این آزمایشات می‌تواند تشخیص پروستاتیت را تایید کند و از سایر شرایط مانند سرطان جلوگیری کند.
نتایج همچنین می‌تواند به تعیین بهترین دوره درمان کمک کند.
گزینه‌های درمان
هم درمان‌های پزشکی و هم درمان‌های طبیعی می‌تواند به افراد مبتلا به پروستاتیت کمک کند.
داروها
داروهای مربوط به پروستات عبارتند از:
- آنتی بیوتیک‌ها
- مسدود کننده‌های آلفا
- داروهای ضد التهاب
برای تسکین درد و التهاب، بعضی افراد داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مصرف می‌کنند. این داروها قابل دسترس در داروخانه‌ها بدون نسخه پزشک هستند.
عمل جراحی
جراحی ممکن است ضروری باشد، اگرچه معمولا غیر معمول است. جراحان می‌توانند انسداد یا بافت‌های زخمی را از مثانه را حذف کنند، که می‌تواند جریان ادرار را بهبود بخشد و علائم پروستاتیت را کاهش دهد.
درمان‌های طبیعی
درمان‌های خانگی می‌توانند به کاهش علائم کمک کند، اما معمولا نمی‌توانند باکتری‌های پروستات را از بین ببرند. درمان پزشکی معمولا ضروری است.
درمان‌های خانگی شامل:
- نوشیدن آب زیاد برای کمک به تخلیه باکتری‌ها
- اجتناب از تحریک کننده‌های مثانه، مانند الکل، کافئین و غذای تند
- رفتن به وان آب گرم
- استفاده از یک پد حرارتی برای کاهش درد
- اجتناب از فعالیت‌هایی که پروستات را تحریک می‌کنند، از جمله دوچرخه سواری، اسب سواری و مواردی از جمله طولانی مدت نشستن
- برای تقویت مثانه تمرینات “کگل” را انجام دهید
برخی افراد از درمان‌های جایگزین زیر استفاده می‌کنند:
- طب سوزنی
- بیوفیدبک (ترکیبی از روش‌های صحیح تنفس، ورزش‌های ذهنی و ریلکسیشن است تا سطح استرس و درد را کاهش دهد)
- مکمل‌های گیاهی، مانند گیاهان دارویی
مطلب آخر
اگر شخصی علائم عفونت پروستات باکتریایی را احساس کرد، فورا باید به یک پزشک مراجعه کند. اگر فرد درمان را انجام ندهد، این بیماری می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند، مانند:
- آبسه یا ورم در پروستات
- باکترمی (عفونت باکتریایی خون)
- درد مزمن
- اپیدیدیمیت (التهاب در پشت بیضه‌ها)
- ناباروری
- مشکلات ادراری
برای اجتناب از عوارض و نشانه‌های ساده، فورا به پزشک مراجعه کنید و از برنامه درمان آنها پیروی کنید.
یک فرد ممکن است قبل از دیدن نتیجه، آنتی بیوتیک خود را تغییر دهد. همچنین، در بعضی موارد، عفونت پروستات باکتری مزمن ممکن است تنها پس از چند ماه درمان آنتی بیوتیکی از بین برود.
پاسخ بدهید