بر اساس مطالعه جدیدی که خطر مرگومیر را در افراد مسن‌تر بر اثر حذف وعده‌های غذایی روشن‌تر می‌کند، حذف صبحانه با خطر بیشتر مرگ ناشی از بیماری قلبی مرتبط است.
در این مطالعه که اخیرا در مجله آکادمی تغذیه و رژیم غذایی (Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics) منتشر شد، ارتباط بین دفعات وعده‌های غذایی، حذف آن‌ها و فواصل زمانی بین آن‌ها را با مرگومیر ناشی از هر علتی و نیز مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی (CVD) در بزرگسالان آمریکایی ۴۰ سال به بالا ارزیابی شده است.
طبق یافته‌های این محققان، از جمله محققان دانشگاه تنسی ایالات متحده، خوردن تنها یک وعده غذایی در روز با افزایش خطر مرگومیر در بزرگسالان آمریکایی مرتبط است.
به گفته آنان، نخوردن صبحانه با افزایش خطر مرگومیر ناشی از سی‌وی‌دی و نخوردن ناهار یا شام کلا با مرگومیر به هر علتی مرتبط است.
به گفته محققان، حتی در میان افرادی که در این مطالعه روزانه سه وعده غذایی می‌خوردند، خوردن دو وعده غذایی کنار هم با فاصله چهار ساعت و نیم یا کمتر از آن، با خطر مرگ به هر علتی مرتبط است.
یانگبو سان، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح داد: «تحقیقات ما نشان داد که افرادی که فقط یک وعده غذایی در روز می‌خورند، بیشتر از افرادی که روزانه وعده‌های غذایی بیشتری می‌خورند، در معرض مرگ قرار دارند. در میان آن‌ها، شرکت‌کنندگانی که صبحانه را حذف می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی کشنده‌اند، و افرادی هم که ناهار یا شام را حذف می‌کنند، خطر کلی مرگ را برای خود افزایش می‌دهند.»
دکتر سان گفت: «در زمانه‌ای که گرسنگی کشیدن متناوب به طرز گسترده‌ای به منزله راه‌حلی برای کاهش وزن، سلامت سوختوساز بدن و پیشگیری از بیماری‌ها تبلیغ می‌شود، مطالعه ما برای بخش بزرگی از بزرگسالان آمریکایی که کمتر از سه وعده غذا در روز می‌خورند، اهمیت دارد.»
محققان در این مطالعه داده‌های گروهی متشکل از بیش از ۲۴ هزار بزرگسال آمریکایی ۴۰ سال به بالا را بررسی کردند که بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۴ در نظرسنجی آزمون ملی سلامت و تغذیه-ان‌هینز (National Health and Nutrition Examination Survey-NHANES) شرکت کرده بودند.
این نظرسنجی پویا هر دو سال یک‌بار طیفی از داده‌های مرتبط با سلامتی شرکت‌کنندگان را، شامل وضعیت تغذیه، سلامت عمومی، سابقه بیماری و رفتارهای بهداشتی، جمع‌آوری می‌کند.
پژوهشگران وضعیت مرگومیر و علت چهار هزار و ۱۷۵ مورد مرگ ثبت‌شده را در این گروه مشخص کردند.
آن‌ها تعدادی ویژگی مشترک در میان افرادی (حدود ۴۰ درصد از شرکت‌کنندگان) یافتند که روزانه کمتر از سه وعده غذایی می‌خوردند.
محققان می‌گویند که اینان احتمالا افرادی‌اند جوان‌تر، مرد، سیاهپوست غیرلاتین، با تحصیلات کمتر و درآمد خانوادگی کمتر، سیگار می‌کشند، الکل بیشتری می‌نوشند، دچار ناامنی غذایی‌اند، غذاهایی با مواد مغذی کمتر می‌خورند، تنقلات بیشتر، و در کل انرژی کمتری دریافت کنند.
وی بائو، از دیگر نویسندگان این مطالعه، گفت: «نتایج ما حتی پس از تنظیم معیارهای سبک زندگی و رژیم غذایی (سیگار کشیدن، مصرف الکل، میزان فعالیت جسمانی، مقدار انرژی دریافتی و کیفیت رژیم غذایی) و ناامنی غذایی چشمگیر است.»
این یافته‌ها بر مشاهده مبتنی‌اند و از وجود رابطه علت‌و‌معلولی بین این معیارها حکایت ندارند، اما محققان می‌گویند فارغ از این موضوع، این نتایج «از جنبه سوختوساز بدن معقول» است.
محققان می‌گویند حذف وعده‌های غذایی معمولا منجر به بلعیدن [و دریافت] یکباره مقدار بیشتری انرژی می‌شود.
آنان در توضیح این پدیده گفتند که این امر می‌تواند موجب تشدید بار چرخه سوختوساز گلوکز در بدن شود و در نتیجه، وضعیت سوختوساز را به هم می‌ریزد.
به گفته این محققان، این نتایج همچنین می‌تواند علت وجود پیوند میان کمتر بودن فاصله بین وعده‌های غذایی و مرگومیر باشد، زیرا فرصت کمتر بین وعده‌ها، ممکن است به [دریافت یکباره] میزان سنگین‌تر انرژی در آن بازه زمانی خاص منجر شود.
دکتر بائو گفت: «پژوهش ما شواهدی بسیار ضروری از ارتباط بین رفتارهای تغذیه‌ای و مرگومیر در زمینه زمان‌بندی و نحوه و فواصل غذا خوردن روزانه فراهم می‌کند.»
