حتما برای شما یا نزدیکانتان پیش آمده است که قبل از انجام یک کار بخصوص، برای مثال هنگام آماده کردن خود برای امتحان، یک ارائه بزرگ در دانشگاه یا یک قرار ملاقات، دچار اضطراب شده و با آن دست و پنجه نرم کرده باشید. در آمریکا، یک نفر از هر پنج آمریکایی بالای 18 سال و همچنین یک نفر از هر سه نوجوان 13 تا 18 ساله، گزارش کرده‌اند که در طول سال گذشته دچار یک اضطراب مزمن شده‌اند. و هنگامی که با دانشجویان دانشگاه صحبت شد، به طرز باورنکردنی 63% دانشجویان در طول سال اول خود، اضطراب عظیمی را احساس کرده بودند.
عوارض اضطراب می‌تواند زیاد باشد. اضطراب می‌تواند خطر ابتلا به سایر اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی را در فرد افزایش دهد و به بروز دیابت و انواع مشکلات قلبی عروقی کمک کند. یک مطالعه هوشیار نشان می‌دهد افرادی که دچار اضطراب هستند تمایل به بی‌تحرکی و فعالیت بدنی ضعیفی دارند. این کمی طعنه‌انگیز است، زیرا پوشیدن کفش ورزشی و بیرون رفتن و حرکت کردن ممکن است تنها و بهترین راهکار غیر پزشکی برای پیشگیری و درمان اضطراب باشد.
تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش هوازی بسیار مفید است. دوچرخه سواری ساده، کلاس رقص یا حتی پیاده‌روی سریع می‌توانند ابزاری قدرتمند برای افرادی باشند که از اضطراب مزمن رنج می‌برند. چنین فعالیت‌هایی همچنین برای افرادی که به دلیل آزمون، یک کنفرانس یا یک جلسه مهم پیش رو بیش از حد مضطرب می‌شوند می‌تواند کمک کننده باشد.
چگونه ورزش به کاهش اضطراب کمک می‌کند؟
- درگیر شدن در ورزش،شما را از همان موضوعی که نسبت به آن مضطرب هستید، منحرف می‌کند .
- حرکت بدن باعث کاهش تنش عضلات و کاهش سهم بدن در احساس اضطراب می‌شود.
- افزایش ضربان قلب شما باعث تغییرات شیمیایی در مغز می‌شود، و باعث افزایش مواد شیمیایی مهم ضد اضطراب از جمله سروتونین، گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) ، عامل عصبی ناشی از مغز (BDNF) واندوکانابینوئیدها می‌شود .
- ورزش،مناطق فرونتال (جلویی) مغز که مسئولیت عملکرد اجرایی دارد را فعال می‌کند. این کار به کنترل آمیگدال، سیستم واکنش ما در برابر تهدیدات واقعی یا تصور شده برای بقا، کمک می‌کند.
- ورزش به طور مرتبمنابعی را ایجاد می‌کند که باعث تقویت مقاومت در برابر احساسات طوفانی می‌شود.
جزئیات
بنابراین برای محافظت در برابر اضطراب و استرس دقیقاً چقدر ورزش لازم است؟ در حالی که اشاره به این امر آسان نیست، یک متاآنالیز اخیر در ژورنال” اضطراب-افسردگی“ نشان داد افراد دارای اختلالات اضطرابی که فعالیت بدنی در سطح بالایی را گزارش کرده بودند، نسبت به افرادی که فعالیت بدنی کمتری داشتند، در مقابل علائم اضطراب، از خود مقاومت بهتری نشان داده بودند. ختم کلام: وقتی صحبت از درمان اضطراب می‌شود، ورزش هر چه بیشتر بهتر است.
اگر تازه ورزش را شروع کرده‌اید، ناامید نشوید. برخی تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که فقط یک دوره ورزش می‌تواند به کاهش حمله‌های عصبی و اضطراب کمک کند.
این که کدام نوع ورزش را انتخاب می‌کنید ممکن است اهمیت زیادی نداشته باشد. مطالعات به اثربخشی همه نوع ورزش‌ها، از هوازی تا ورزش‌های سنگین‌تر مانند بدنسازی اشاره می‌کند. افراد مورد مطالعه بدون توجه به نوع فعالیت‌‌شان، بهبودی را تجربه کردند. نکته مهم این است که فعالیت شما ادامه دار باشد.
برای به حداکثر رساندن مزایا:
- ورزش لذت بخشی را انتخاب کنید تا بارها و بارها این کار را انجام دهید.
- سعی کنید ضربان قلب خود را بالا ببرید
- با یک دوست یا یک گروه ورزش کنید تا از مزایای پشتیبانی اجتماعی بهره‌مند شوید.
- در صورت امکان، ورزش را در طبیعت یا فضای سبز انجام دهید. این کار استرس و اضطراب را بهتر از بین خواهد برد.
